Ochtendfiles. Je kan je opjagen. Maar helpt het? En dus gebruikt Hilde (52) die ‘gratis’ tijd om te freewheelen in het hoofd. De gedachten de vrije loop laten. Over muziekkeuzes bijvoorbeeld.
“Het was vroeg vanmorgen. Om 7.13 u. sta ik met Q-music in de ochtendfile richting Antwerpen.
Voor haar verjaardag doet een 64-jarige dame zichzelf een plaatje cadeau. Ze gaat voor ‘Highway to hell’. Kijk, daar kan ik op zo’n koude vrijdagochtend helemaal warm van worden, van de juiste muziekkeuze.
Mijn smaak is breed.
In deze periode durf ik al eens sentimenteel worden bij Marva’s ‘Rode rozen in de sneeuw’ – al moet ik dat dan meestal nog zelf zingen ook.
Er is me veel gelegen aan de juiste tonen op het juiste moment. Zo heb ik het met George Michaels ‘Last Christmas’ intussen helemaal gehad. Te jong heengegaan, akkoord. Maar moet het nummer daarom eindeloos overal tegelijk?
Misschien is George Michael wel te snel naar de highway to hell afgeslagen…
Om dat zonder kleerscheuren te doen, is flink wat inschattingsvermogen nodig, overgave, souplesse in de heupen, op 64 is dat allemaal verworven. Nobody’s gonna slow me down… George had misschien wat trager moeten zijn, wat meer geduld moeten oefenen.
One way ticket to the promised land… allemaal goed en wel, maar
” je moet rijden én omzien
zei mijn grootmoeder altijd.
Ze werd vrolijk 83. “
Misschien zat de jarige net als ik in de auto. Volle gas, luid meebrullend, je m’ en foutisme sans gêne. Van someone special gesproken.
Ik voelde me bijna op haar verjaardagsfeestje.
#hildedebrandt
Wie is Hilde De Brandt?
“Een klein groen dorp aan de rand van Aalst, een hoofd vol vragen en altijd een boek en een hond als trouwste vriend. Zo groeide ik op. Ik hou van mensen kijken en verhalen verzinnen, de zee in Oostende, mijn fantastische dochter en haar geduldige vader. Mijn lievelingsplek is een zuiderse olijfgaard waar jaarlijks wordt bewezen dat vriendschap de beste olijfolie oplevert.
Dertig jaar werkte ik ‘buitenshuis’, eerst als journalist, dan als cultuurcoördinator en communicatiemanager. De digitale omwenteling heeft me aangezet mijn eigen ‘schrijfwinkel’ te openen. Een nieuwe tijd dwingt tot nieuwe organisatie- en omgangsvormen, tot een nieuw soort communicatie. Daar wil ik mijn passie en ervaring voor inzetten. Taal voor Straks is mijn eenmanszaak waarmee ik voltijds wil gaan schrijven. Ik wil er een droom mee realiseren en een statement maken: 52 is net jong genoeg om de grote stap te wagen.”
Heb je vragen voor Hilde?
Mailen kan via ann@wifty.be
0 Comments