Onze WAW-campagne loopt als een TGV-trein en wordt door heel veel (nieuwe) Wifties en Wifties-to-be gretig opgemerkt. We kunnen de inschrijvingen amper bijhouden.
Wat een fantastische respons! Hélène en ik lopen al dagen met een niet uit te wissen big smile op ons gezicht. We wisten dat we goed bezig waren. Maar de reacties overtreffen onze stoutste verwachtingen. WOW WAW! Onze campagne kan je bekijken als je klikt naar WAW.
Heel bijzonder is dat de inschrijvingen zelden sec of afstandelijk zijn. Zoals deze van een Brigitte:
” In mijn hoofd ben ik nog steeds een groot kind. Mijn lichaam probeert me andere dingen wijs te maken, maar die probeer ik zo goed mogelijk op te vangen en te negeren. Ik sta denk ik positief in het leven en word graag eens uitgedaagd. Momenteel begin ik mijn professioneel leven een beetje boring te vinden. Komt dat door de winter, door leeftijd of door de maatschappij? Wie zal het zeggen. Maar ik blijf creatief bezig ook na mijn werk. Ik hou van koken. En dan mensen lekker te maken met mijn gerechtjes op FB te zetten voor het eten :) Showcooking. Bon, meer weet ik niet te vertellen, hooguit misschien dat ik enkele maanden geleden mijn bruidsjurk nog eens paste van in 1987 en hé, ik kon er nog in. ” Leuke site, mijn complimenten, BB
Ook ik heb al triljoen keren mijn trouwjurkje in een zak van Spullenhulp gestopt. Om even zoveel keer terug uit de zak te halen.
Het is een kort jurkje. Van Kenzo. In Leuven kon ik kopen in een van de betere modezaakjes. Wéken spaarde ik om het in de -70% week te kunnen kopen. En alsof het zo moest zijn, hing er nog eentje in mijn maat. Ik kocht het als een precieus zomerjurkje. Pas weken later beslisten W en ik om te trouwen en werd het mijn trouwjurkje. Waarom zou ik verder zoeken naar een jurk? Het was perfect: kort, wit en ik was er gek op. Meer moest dat niet zijn. Ik hield toen niet van bombastische prinsessenjurken en ik hou er nog steeds niet van.
” Liefste dochters, jullie zijn gewaarschuwd! Geen meerminnenlooks <braak>, geen prinsessen over the top suikerspintoestanden <geeuw>, geen Barbie-outfits <ikonterfjullie>. Ik knip dergelijke soepjurken in duizend mootjes <valse grijns>.”
Nog steeds vind ik mijn jurk iets hebben. Het huwelijk heeft het niet overleefd. Het jurkje wél en verhuist ook steeds mee. Geef toe: een trouwjurk blijft toch een milestone in een vrouw haar leven. Ik ben nochtans van het wergwerptype. Langer dan 4 jaar in de kast en niet meer aangetrokken: hup, weg.
Neen, mijn trouwjurkje is er nog niet klaar voor om in een Spullenhulpzak te stoppen.
Ook een 2-dehandswinkel – zelfs een upscale – is geen optie. Later, heel veel later, krijgen mijn kinderen de verpletterende eer om te beslissen of ze er vodden van maken of niet ;-).
Voorlopig blijft het in mijn kast. Wat maken die 3 centimeters van de kleerhanger uit. Toch?
Foto’s: het model in de shampoo-advertenties van Timotei droeg hetzelfde jurkje.
Filmpje op YouTube zie je hier. (Vanaf 00:11 draagt ze het.)
Wie heeft nog haar trouwjurk? Lang of kort? Wie haalt de jurk nog uit om aan te trekken? Doe je dat om te checken of je er fysiek nog in kan of is het om je terug te katapulteren naar je trouwdag?
(@Ann)
0 Comments