Vanochtend ben ik iets langer in bed blijven liggen. Onder de lakens weggekropen toen ik het droeve nieuws hoorde van Robin Williams, een van mijn favoriete acteurs. Verslaving, depressie, zelfmoord… zo triest dat niemand hem kon helpen.

Ik heb van onder de lakens mijn vriendin M gebeld. Ze kampt al 20 jaar met verslavingen: drugs, alcohol en medicijnen. Afkicken en hervallen. Momenteel is ze een half jaar clean.

Vorige week pleegde een kennis van haar zelfmoord, hij zat in een depressie. Dus moest ik haar horen, want zo ver van mijn bed maar zo dicht bij dat van haar…

M: “Ik word héél kwaad als ik zo’n triest nieuws hoor. Ik heb al teveel mensen moeten afgeven aan drugs, alcohol, depressie… Robin Williams was 20 jaar ‘clean’ maar werd in 2006 opnieuw opgenomen vanwege zijn alcoholverslaving. Hij had een depressie, vaak het gevolg van een verslaving.Verslaving is de enige ziekte in de wereld die niet als ziekte beschouwd wordt. Terwijl de WHO (World Health Organization) verslaving als Fatal Chronic Illness omschrijft. Maar hoe weinig is er bekend over verslaving? Over hoe sterk die ziekte is?

De meeste actieve verslaafden geraken in een depressie en door hun tunnelvisie zien ze uiteindelijk geen uitweg. En dan is blijven gebruiken of zelfmoord het meest voor de hand liggend.

Ja, ik kan me er druk in maken, want als je verslaafd bent aan alcohol of drugs en je zoekt hulp bij dokter of psychiater, dan schrijven ze je pillen voor en dan krijg je er nog een verslaving bij. Verslaafden krijgen véél te weinig aandacht of niet de juiste aandacht.

Create awareness! Zonder alcohol of drugs kan het ook!

En mensen moeten zichzelf niets wijsmaken, een glas alcohol of 1 lijn coke is hetzelfde. Stel dat ze vandaag alcohol zouden uitvinden dan zou dat een harddrug zijn. Maar alcohol is sociaal volledig aanvaard. Het is verboden om reclame te maken voor sigaretten, maar alcohol wordt op alle mogelijke manieren gepromoot. Vreselijk toch?

Niemand weet waarom net jij verslaafd wordt en die ander niet. Bij de meeste verslaafden gaat dat van sociaal gebruik naar problematisch gebruik. Escape from reality, door stress, door druk op het werk, door een slechte relatie…. ze willen niet meer voelen.

En het is voor een stuk genetisch bepaald, op NA (Narcotics Anonymous) en AA (Alcoholics Anonymous) meetings heeft iedereen wel iemand in de familie die ook verslaafd is.

Je bent verslaafd van het moment dat je voor jezelf uitmaakt: ik heb een probleem. En dan blijf je dat probleem ontkennen…

[highlight]Hoe het bij M. fout liep? Wel, ze stond 25 jaar geleden op trouwen, ze had samen met haar man een huis gekocht en alles ging goed tot 2 maanden voor hun huwelijk… Verloofde komt thuis met het heugelijke nieuws dat het huwelijk niet kon plaatsvinden, omdat hij de vrouw van zijn leven was tegengekomen…[/highlight]

M: “Dat komt hard aan. Ik heb toen veel verdriet gehad. Ik stapte nadien in een relatie die niet werkte, ik was ongelukkig en ik ben beginnen te gebruiken en voor ik het wist was ik verslaafd en ging ik van het ene feest naar het andere.

Er is een lijn, eens je daarover bent is er geen weg meer terug. Alleen weet je niet wanneer dat is en blijf je denken dat je het onder controle hebt.

Denial is not a river in Egypt – leren we op meetings. Ontkenning is de grootste boosdoener.

Ik kon niet stoppen, mijn leven bestond uit feesten, 1 keer zijn er 1000 geworden…

20 jaar geleden ben ik voor de eerste keer naar een NA meeting gegaan. NA of AA, ze werken allemaal op dezelfde manier en ze doen dat fantastisch. Maar na 6 weken ben ik terug hervallen en toen heeft mijn familie ervoor gezorgd dat ik bij Betty Ford opgenomen werd. Daar ben ik een maand in behandeling geweest. Terug thuis ben ik hervallen…

In de meeste landen wordt verslaving gezien als een ziekte. In België niet. In België moet je alle behandelingen zelf betalen, dokters en psychiaters stoppen je vol met pillen: antidepressiva, kalmeringspillen… En zo werd ik ook verslaafd aan pillen. Goh, ik kan er uren over praten… verslaving is een ziekte. Het is een gevangenis, je leeft elke dag maar voor 1 doel, om dat beest in jezelf meer te kunnen geven.

Pillen hebben mij kapot gemaakt. Dokters en psychiaters kunnen het wel gelezen hebben wat een pilletje doet, maar ze weten niet hoe het voelt om verslaafd te zijn, wakker te worden en het 1ste waar je aan denkt: waar kan ik geld vinden, waar kan ik drugs vinden.

Alleen verslaafden en ex-verslaafden kunnen verslaafden helpen. Je kan het vergelijken met de verschrikkelijk oorlogsbeelden die je nu op televisie ziet, je ziet het maar je ruikt het niet. Je weet pas wat het echt is als je er middenin staat. Als je de verschrikkingen voelt en ruikt…

Ik vecht dus 20 jaar tegen alcohol en drugs en pillen, ik ben afwisselend clean en herval regelmatig. Vandaag ben ik een half jaar clean… Ik ga zoveel ik kan naar NA meetings, je praat er over vandaag, niet over gisteren of morgen.

Maar je kan NOOIT genezen, ook al ben je 20 jaar clean, zoals in Robin’s geval.

Dat hebben verslaving en kanker gemeen: je kan in beide hervallen. Van kanker kan je wel volledig genezen, van verslaving kan je niet genezen.

En dan heb je het sociale aspect. Stel je hebt longkanker, dan krijg je chemo en andere behandelingen, je moet stoppen met roken en je zal dat ook doen. Je omgeving leeft intens met je mee en helpt je waar het kan.

Je bent verslaafd aan drugs, alcohol, antidepresiva of pijnstillers. Je moet stoppen met drugs, drank en pillen maar je doet dat niet omdat je verslaving niet beschouwt als een ziekte. Je omgeving leeft niet met je mee, laat je vallen…

Bij kanker staan ze naast je bed, bij verslaving duwen ze je weg… Dat zie je op begrafenissen, bij verslaafden is de kerk half leeg. “Haar verdiende loon!” zeggen de mensen dan…

Kiezen voor herstel en nuchter zijn is moeilijk. Je bent veel alleen want je mijdt feestjes, je vrienden bekijken je als een weirdo. Als je op café gaat valt het pas op hoeveel mensen er drinken – functional alcoholic – “Ja, ik heb mijn fleske wijn per dag nodig maar mijn gebuur drinkt er 2 per dag, dus zo erg is dat niet hè?“…

“Hoe kan je nu hervallen als je alles hebt om gelukkig te zijn?” lees ik als reactie op de dood van Robin Williams. Je hervalt altijd nuchter. Als je 1 glas drinkt is het om zeep. 1 is teveel en 1000 is nooit genoeg.

Dat is zo met verslavingen aan seks, drank, drugs, verwachtingen … Mensen zien alleen maar het uiterlijk, maar wat zit erachter… verslaving is véél groter dan dat 1 ste glas.”

Er volgt een stilte en dan zegt ze zachtjes: “Weet je Hélène, ik word elke ochtend wakker met het gevoel: Thank God I’m clean... Vandaag.”

En ik geef haar een knuffel via de telefoon en duik het bed uit en roep: “I Love you M! I Love you Robin Williams …“

[highlight]

Mensen met een alcohol- of drugprobleem kunnen bellen naar de NA-hulplijn: 0478 62 62 62

Er zijn dagelijks NA en AA meetings – Check http://www.na-belgium.org

 

[/highlight]