’t Is gebeurd. Een nieuwe baas. Bloed jong. Je voelde de bui enigszins hangen en dan is het zo ver. Hij, de jongen die zo oud is als je eigen kinderen of zelfs jonger, wordt je nieuwe manager. Het duizelt in je hoofd. De voorstelling gaat verloren in de ruis van je gedachten…

‘WAT?! dat kan niet. Die gast is nog maar oud als mijn kinderen!?’  Wat heeft die nieuwe baas nu al aan ervaringen? Of van levenswijsheid? Laat staan maturiteit? waar zou die jonge kerel dat moeten gaan halen, hij komt nog maar net uit de ‘pampers’. En zo maalt het maar verder in het hoofd.

Hoe moeten we dat plaatsen? Hij heeft er geen last van. De onrust zit bij jezelf. Hoe slaag je erin om deze nieuwe autoriteit te accepteren? Van iemand die de leeftijd heeft van je eigen kinderen?

Thuis ben je nog bezig met het ‘opvoeden’ van de nog thuiswonende kinderen die zijn leeftijd hebben. ‘Haal eens de wasmand, zorg eens voor het uitruimen van de wasmachine, wil je langs de apotheker gaan, zeg hang eens die jas beter weg, wil je verwittigen als je pas heel laat thuiskomt,… ‘

Hoe wil je nu instructies of leiding accepteren van iemand uit die leeftijdscategorie? Gisteren verbeterde je bij wijze van spreken nog het huiswerk van je kinderen, zijn leeftijdgenoten. Nu staat hij te ‘cheffen’.  ’t Is verdorie nog een SNOTNEUS!

Die mag nu nog met 5 diploma’s en grootste onderscheidingen voor je neus komen wapperen, op het vlak van maturiteit, mensenkennis  en ervaring zal die nog veel boterhammetjes mogen eten.

HALT! STOP met die negatieve gevoelens

Je bent niet de enige in zo’n situatie.

Het is een wetmatigheid natuurlijk. Hoe ouder we worden en hoe langer we blijven werken, hoe hoger de kans dat de nieuwe bazen jonge puppy’s zijn. We zullen het moeten accepteren dat er evaluatiegesprekken zullen volgen met die persoon. Take it of leave it.

Eén voordeel: we hebben al kunnen oefenen met onze kinderen. Spreken met hen is dikwijls spreken met aliens. Dat kennen we, dat begrijpen we.

Willen we het voor onszelf aangenaam houden, dan hebben we hier enkele vuistregels en inzichten samengevat. Troost je: niets gaat vanzelf. OOK NIET bij de nieuwe  baas.

1. Inzicht is key!

De nieuwe manager is waarschijnlijk here to stay. Het enige doel is om hem te helpen en te ondersteunen waar nodig. NIET om hem tegen te werken of je eigen frustraties op het voorplan te zetten. Wég emoties, ga voor het zakelijke. Hoe moeilijk ook. Voel je je passé voor de functie? Dan zijn er twee opties: 1) Blijven en loyaal zijn, of 2) Weggaan. Er is nog een derde optie, met name een eigen zaak starten. Dan ben je -eindelijk- eigen baas. ;-)

2. Stop met te denken aan: ‘Die man is even oud als mijn kinderen! Of zelfs jonger.’

Op een dag gooit men een jonkie binnen op de unit. Snel googelen bevestigt de leeftijd: hij ziet er piep uit, hij IS piep. Slechts 29 <kreun>. (Binnen een maand is hij 30. Het klinkt al wat ouder maar het blijft piepjong, nee? ;-)).

Je denkt zijn angstzweet te ruiken. Hij ziet waarschijnlijk je ‘verzet’. Het best is om niks te verwachten en met open mind hem een kans te geven. No matter what. Dat is slim. Enkele weken kun je foeteren en zagen maar dan moet je stoppen. De enige die er last van heeft, ben je zelf. Geef de nieuwe baas de marge van de twijfel.

Misschien even terug naar onze tijd. Naar onze eerste job. Hoe oud waren wij toen we onze eerste baan kregen? 25… 28? Natuurlijk waren we net zo piep en groen achter de oren. Met dat verschil dat hij waarschijnlijk al meerdere studentenjobs heeft gedaan en meer skills heeft opgebouwd met extra studies… ach wat, hij heeft kwaliteiten die een kans moeten krijgen. The leader of the pack kun  je worden. Respect moet je verdienen, dat kun je moeilijk afdwingen.

3. Focus op de voordelen

Er is een nieuwe wind. Nieuwe input. Nieuwe ideeën. Heel zeker kun  je iets oppikken en er thuis mee uitpakken. Haha. Worden er nieuwe comités samengesteld, grijp dan de kans om mee in te stappen en je nieuwe baas de kans te geven om jou en je expertise te leren kennen.

4. Blijf wijs (tegen de wijsneus ;-))

Een baas zal NOOIT vanzelf naar een medewerker toestappen en om hulp vragen. We hebben zelf kinderen dus we hebben heel snel door als iemand vast zit. Tijd om subtiel iets te suggereren. Zeg nooit ‘ik doe het wel’ maar zeg altijd ‘vind je het oké dat ik dit overneem en dat jij je kan concentreren op het verder afwerken van x of y? Ik zal straks je bij briefen.’ Het wérkt AL-TIJD!

5. Gul zijn in waardering

Stap even in zijn schoenen en besef dat hij ook onzeker is. De tijd dat wij als nieuwelingen startten, kunnen we ons zo voor de geest halen.  Het is een periode die we NO WAY willen her-beleven. Gelukkig hebben we als 50/55-plusser geen last meer van die vermoeiende bewijsdrift. Hoe fijn is het nu om gul te kunnen zijn met eerlijke (!) waardering.  Maar is het niet goed, dat ook durven te zeggen.

Nog meer lezen?

Forbes.com: A Guy 15 Years Younger Than Me Is Now My Boss — What Do I Do?

Balance.com: 6 tips for working with a Younger Boss

GoFifty.nl : Hoe overleef je het als de baas 27 jaar jonger is

 

Free Photo by Rawpixel 682403 @ Unsplash