Baisers met vulling van rode bessen en chili
Zijn visitekaartje brandde al een tijdje in haar handtas. Maar de stap om de telefoon te nemen en hem te bellen was er één te ver. Ze had weer eens haar telefoon in de rechterhand en zijn kaartje in de linker, toen een trilling aangaf dat er een sms voor haar was binnengelopen. Een onbekend nummer, hoewel ze het blijkbaar toch al wel eens eerder had gezien .
…“Goedemiddag. Ik ben een paar recepten aan het uitwerken voor een boek dat ik aan het samenstellen ben en ben op zoek naar iemand met verfijnde smaakpapillen om eens iets te proeven”….
Ze stapte die middag met een zweverig gevoel in haar knieën bij hem binnen. Hij nam zeer hoffelijk haar jas aan en opnieuw werd haar blik als een magneet naar zijn handen getrokken. De keuken was gezellig maar praktisch, de lange teakhouten keukentafel straalde en gezellige chaos uit. Op de tafel een vierkant wit bord met daarop een tiental amandelkoekjes .
Was ze daarom helemaal door het drukke zaterdag middagverkeer hier naartoe komen rijden? Om een simpel koekje te proeven?
Ze zette zich aan tafel terwijl hij voor haar een kopje espresso zette. Ze zei nog hoe ze van Cappucino hield, maar dat ze niet goed tegen de koemelk kon. Voor ze er erg in had stond er zo een mooie dubbelwandige glazen kop voor haar neus met een koffie en een heerlijk laagje havermelkschuim.
“Wil je alsjeblief eens van zo’n koekje proeven?” zei hij.
Ze voelde zich even belachelijk. Moest ze nu echt acteren als de jury van zo’n kookwedstrijd op tevee en in allerhande clichétermen de man zijn koekjes beoordelen?
Ze nam een koekje tussen duim en wijsvinger en het was alsof de druk van haar vingers allerhande aroma’s vrijmaakten. de geur was in elk geval al heerlijk.
Ondertussen was hij tegenover haar aan de tafel komen zitten en observeerde haar intens.
Ze beet een beetje gegeneerd een stukje af en wat toen gebeurde weet ze nu nog alsof het gisteren was.
Het was alsof een golf van verschillende smaken zich over haar tong verspreidde. Dit had ze nog nooit geproefd. Het aroma van de vanille en de pikant-zoete chilismaak van de vulling toverden een beeld van een wit Afrikaans strand op haar netvlies, hoewel ze nog nooit in Afrika was geweest.
Ze zou zelfs gezworen hebben dat ze bij haar tweede hap een Afrikaans muziekje hoorde, hoewel er in de keuken op dat moment geen muziek was.
“Wow”, zei ze, “wil je me deze aub leren maken? Maar wil je er aub geen ei indoen want ik kan daar niet goed tegen.”
Dat was een uitdaging waar hij zo van hield: lekkere dingen maken met ongebruikelijke ingrediënten voor mensen met intoleranties of voor mensen die bepaalde zaken gewoon niet lekker vinden.
Hij nam een grote inox kom uit de kast, deed er een soeplepel water in en twee koffielepels van een wit poeder. (no egg of maizena). Uit een andere kast kwam een glazen apotheekflesje waarvan de inhoud zich onmiddellijk bij het openen verraadde: rozenwater. Daarvan voegde hij een koffielepel toe en begon met een garde stevig te kloppen.
Wat haar betrof kon dat kloppen nog uren doorgaan, zo gebiologeerd zat ze naar zijn handen te kijken: krachtig maar verfijnd en precies in elke beweging.
Hij woog wat ruwe rietsuiker af in een molentje en maakte daarmee snel bloemsuiker.
Dit ging in een andere kom waarbij dan amandelpoeder werd gezeefd.
Met een snelle haal werd de vanillepeul doormidden gesneden en de zaadjes werden bij de bloemsuiker en amandelpoeder gevoegd.
Nog een volle koffielepel meel onder dit droge mengsel en dan werd het beetje bij beetje onder het geklopte no-ei-wit gevoegd en stevig geklopt met de garde .
Dit deeg werd in een spuitzak gedaan en in de koelkast gelegd.
Het ging allemaal behoorlijk snel… koken hoeft niet altijd lang te duren.
Uit diezelfde koelkast kwam een bakje met rode besjes die handig met een vork van de steeltjes werden geschraapt. Er werd wat rietsuiker toegevoegde en een limoen werd in stukjes gesneden en ook mee in het pannetje gegooid, waarin hij als eerste een heel klein beetje water had gedaan De pan werd op het vuur gezet en zakje marmello werd roerend toegevoegd.
In een vijzel werden de fijngesneden chilistukjes met een koffie lepeltje wilde honing uit Senegal vermengd. Ook dit ging in de kookpot.
Zij “mocht” roeren en kijken hoe het mengsel langzaam aan de kook kwam en het moest nog een viertal minuten zachtjes doorkoken, maar daar had ze al lang geen aandacht meer voor. Ze probeerde zo dicht mogelijk bij hem te staan om zo “per ongeluk” al eens zijn arm of buik aan te rake …
“Wat zei je?… O ja, blijven roeren” …
De gelei werd door een neteldoek in een kommetje gezeefd en dan even buiten op de vensterbank geplaatst om af te koelen. Maar niet zonder dat hij eerst even zijn vinger in de gelei had gedoopt om haar van het resultaat te laten proeven.
“Nog een koffie?” probeerde hij nog, maar toen hingen haar armen al om zijn nek en begon ze hem zacht te kussen…
Hoe lang ze hadden gezoend wist ze niet meer, maar het was nu tijd om het deeg op een bakplaat te spuiten, te bestrooien met de amandelschilfers en gedurende een 10-12 minuten in een op 180° verwarmde over te bakken.
De geur van vers gebakken koekjes verspreidde zich door het huis. Ze kon zich niet herinneren dat het “lange wachten” op het afkoelen van koekjes en vulling ooit zo snel voorbij was gevlogen. Ze fantaseerden samen over gerechten en smaken… Bij het beschrijven van hun favoriete gerechten hingen ze aan mekaar’s lippen. Letterlijk en figuurlijk.
Naar het eind van de namiddag werd de vulling op een koekje gespoten en afgedekt met het “hoedje”. De koekjes gingen in een turkoise doos met een lint er rond .
Bij het afscheid zei hij “laat me in de loop van de week maar weten wat je volgende week wil proeven“.
“Jou” dacht ze onmiddellijk, maar dat zei ze lekker niet…
wordt vervolgd
Heb je deel 1 gemist? Check Wifty vorige week woensdag!
RECEPT BAISERS MET VULLING VAN RODE BESSEN EN CHILI
voor de koekjes
125gr eiwit of 2 flinke koffielepels “no egg” met 3 soeplepels water
1 koffielepel rozenwater
1 vanillepeul
125gr bloemsuiker van rietsuiker
125 gr amandelpoeder
10 gr witte speltbloem
70 gr geschaafde amandelen
voor de vulling
500 gr rode bessen , veenbessen of een mengeling
100 gr rietsuiker
1 zakje marmello
1 limoen
1 fijngehakte jonge chili (ong 4 cm)
0 Comments