Leren vliegen in je fifties?
Als je 12 bent heb je van die dromen en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is “vliegen” er eentje dat hoog op je lijstje stond.
De meesten van ons raken in hun carrière niet verder dan het sardinegevoel in de buik van een Airbus op weg naar Venetië of Barcelona of het om den brode de globe afschuimen op zoek naar zogenaamde business opportunities. Maar zelf “aan de knuppel zitten” (sorry voor de uitdrukking, dames) speelt zich gebruikelijk ook niet echt af in de voorste gelederen van een luchtvaartuig.
Ikzelf was tot voor kort vooral gespecialiseerd in “buitenvliegen”, maar daarmee scheer je ook geen hoge toppen.
De onweerstaanbare drang om de wereld vanuit het vogelperspectief te bekijken had ik al als kind, toen ik in een klein kamertje naast de ouderlijke garage kleine plastic Airfix vliegtuigjes construeerde in de roesverwekkende dampen van de Humbrol lijm.
Later kwamen de radiogeleide toestelletjes in balsahout, die sneller uit de lucht vielen dan je “oei” kon zeggen. De lawaaierige motoren draaiden op een mengsel van methanol en ricinusolie, de diarreeverwekkende olie die gevreesd was bij middelbare schoolleerkrachten.
“Piloot worden” mocht niet van pa, wegens te dure opleiding, dus verzamelde je maar alles wat je over vliegtuigen kon te pakken krijgen. Oude exemplaren van “aviation week” die je werden bezorgd door een broer van een vriend, instructeur op de toen hypermoderne “F-16”
Het nec plus ultra was op zonnige zondagnamiddagen op de rechterstoel van een cessna plaatsnemen naast de man die de zweefvliegtuigjes de lucht in sleepte boven de termiekrijke kempense zandgronden.
De jaarlijkse “Stampe en Vertongen Fly in” op het vliegveld van Deurne werd een onweerstaanbare magneet en bij zowat elke gelegenheid die er was om één of ander avontuur te beleven aan boord van een uitzonderlijk vliegtuig werden kosten nog moeite gespaard: Acro vliegen met een F-16 of een oude Harvard, mee aan boord in een Hercules, op het water landen met een Catalina, gewinched worden aan een Sea King, Low Passes in een Agusta, met een warmeluchtballon over de Masai Mara… allemaal belevenissen die in je hormonale systeem een drie dagen durende vrolijke adrenalinerush veroorzaakten…
En op regelmatige tijdstippen zette je een aantal stappen in de richting van “het echte werk”, het behalen van een vliegbrevet, je laat je medisch keuren, vraagt een vliegboek aan, neemt wat praktijklessen. Maar telkens komt er wel wat tussen: een geboorte, een verbouwing, een carrièremove.
Maar nu is het eindelijk zover: Terug naar school! En vooral: “Geef hier die knuppel”.
Ik ruilde de “Warrior II assana” in de yogaklas op zaterdagmorgen in voor het stuurwiel van de “Piper Warrior III” en geniet met volle teugen.
Het was Steven, één van de instructeurs, die zei dat vliegen in een vliegtuig eigenlijk meer wegheeft van het voortbewegen van een vis dan van een vogel. Want als alles technisch okee is flappert zo’n vliegtuigje niet met de vleugels, natuurlijk.
Nog zo’n absoluut exctatisch moment is wanneer je instructeur vindt dat je bekwaam genoeg bent om het ook zonder hem aan je zijde te redden, daarboven.
Je eerste solovlucht. Dan ben je pas écht (om in vetstof, bak en braadtermen te blijven) met je gat in de boter gevallen…
Ook als je geen ambitie hebt om in een cockpit (vertaal dit maar niet te letterlijk, dames) de knuppel vast te grijpen om die extra dimensie te beleven tussen de schapenwolkjes is er nog een goede reden om het weekend van 27 en 28 juni naar het Oostvlaamse Ursel te begeven voor de Opendeur van de VCU Vliegclub aldaar: de aanwezigheid van een hele horde frisgewassen en kortgeknipte binken gehuld in onesies (ook wel eens overall genoemd) zoals je ze ook zag flaneren in “Topgun“.
De toegang is er helemaal gratis en als je 50 euro investeert in een VIP kaart kan je ‘Meat and Greeden’ zowel wat de hapjes als wat de piloten betreft … Om zeker te zijn dat je tijdens je capriolen in de VIPtent niet neerstort, misschien vooraf wel even een medical check doen?
helene@wifty.beLeren vliegen in de Vliegclub Ursel en de Opendeur “Ursel Avia” 2015: alle info hierover op http://www.ebul.be/ of op facebook VCU vliegclub Ursel.
0 Comments