verjaardagen-rouwkaartjes

Dit jaar heb ik al meer rouwkaartjes geschreven dan me lief is. Het zijn er meer dan verjaardagskaarten en dat is een trend die me niet zint.

Laatste keer dat ik een winkeltje langs liep op zoek naar leuke kaartjes voor diverse aangelegenheden (geboorte, trouw, 2de trouw, verjaardagen, verhuis, huisaankoop, scheiding, zomaar, ziekte, vriendschap, op pensioen, afstuderen, enzovoort), sta ik langer dan normaal bij de draaiende rekken van de rouwkaartjes.

Heel veel zwart-wit foto’s. Een enkele keer met een wat creatievere aanpak.

Spijtig wel dat weinigen zich geroepen voelen om zich op dat type van kaartjes te smijten.

Ingetogenheid is een must. Maar het kan ook ànders. Graag zelfs.

In het kaartje leg je dikwijls je ziel.  Je hebt de moeite gedaan om precies dat ene kaartje te kiezen. Voorzichtig duw je het open en denk je na over de woorden, de zinnen, de gedachten die je zo mooi, eerlijk mogelijk wil formuleren.

Dat neemt zijn tijd.

De woorden die je wil noteren, komen zelden er automatisch uitgerold. Het voelt aan alsof je via deze weg je liefde, respect, vriendschap nog voor een laatste keer wil uitdrukken en de familie op die manier zo hard wil steunen.

Je wil zoveel schrijven op dat kleine witte vlak. Terwijl je schrijft, denk je automatisch aan al die andere vrienden en geliefden waarvan je afscheid moest nemen. Ach, het lijstje wordt lang. 

Je schrijft het kaartje, doet het dicht en dan stop je het voorzichtig en met zoveel respect in je handtas.

Je loopt de aula in en overhandigt het kaartje. Op dat moment kan niets je meer helpen om dat te doen waarvoor je kwam: het allerlaatste afscheid. 

Haar witte kist staat er. Bedolven onder de vele vele vele witte bloemen. Van vrienden, kennissen, buren, verenigingen… zovelen drukken met de bloemen uit wat iedereen voelt: veel te jong na een veel te harde strijd. Pas 54.

Mijn hand drukt een laatste groet op de kist.

Keer op keer blijft zo’n beeld te lang hangen in mijn hoofd. Ooit komen de mooie, levendige herinneringen. 

Dit alles en zoveel meer wil je met dat ene kaartje uitdrukken: liefde, vriendschap, warmte, steun, gemis, respect, verlies, afscheid, …

Rouwkaartjes. Als ultieme bewijs dat de wereld een beetje stiller is geworden.

 

ann@wifty.be