Piet Teigeler

Piet Teigeler

 

Piet Teigeler (80) is onze oudste Wifty Guest! En daar zijn we fier op want Piet is niet zomaar de eerste de beste. Hij heeft al een paar levens achter de rug als hoofdredacteur, barman, beatnik, content producer én auteur van 17 misdaadromans. Daarnaast is hij een aimabel medemens met veel gevoel voor humor. Een man naar ons hart dus, we lezen maar wat graag zijn kijk op de dingen des levens die hij ventileert vanuit Spanje.

Hillary Clinton is een vrouw. Ik zeg zelfs meer: zij is een Wifty. Ik weet alleen nog niet goed of ik daar jubelkreten om moet slaken. Niet dat ik de voorkeur geef aan haar rivaal, maar ik vraag mij af of zij het verschil wel weet tussen dat woord dat mij altijd ontsnapt en agressie.

Tja, wat is dat woord ook weer? Ik heb dat wel vaker, dat ik niet op woorden kan komen. Zo moet ik altijd ‘koolhydraten’ zeggen in mijn hoofd om ‘proteïnen’ boven te halen. Maar ‘assertief’ daar heb ik nog geen ezelsbruggetje voor, dat moet ik vragen. Bedankt, lieverd!

Ik vraag mij dus af of Hillary gewoon maar assertief is, of al regelrecht agressief.

Een tijdje geleden zou ik die vraag niet  hebben gesteld, omdat ik er van uitging dat vrouwen redelijker en veel minder bijterig omgaan met hun naasten. Ik was zelfs een tijd lang een medestander van lieden die denken dat er, met vrouwen aan het roer van de wereld, nooit meer oorlogen zouden zijn.

Ik begin daar serieus aan te twijfelen.

Brandweerrode autootjes met GTI op de achterflap en een gehaaste juffrouw die haar duim alleen van de toeter afhaalt om met haar lichten te knipperen, duiken steeds vaker op in mijn leven.

Toegegeven, sinds ik tot de jaren van verstand kwam, begin ik de verkeersregels meer en meer als een praktische handleiding te zien. Als ik, met 120 per uur,  iemand wil inhalen die zelf 115 per uur rijdt, dan duurt dat dus even. De auto’s die mij dan de pas afsnijden door vlak voor mijn neus hard te remmen en in hun achteruitkijkspiegel een middenvinger te flippen, worden bijna altijd bestuurd door vrouwen. Chauffeurs die ‘ritsen’ een begrip voor softies vinden, blijken ook steeds vaker vrouwelijk.

Ach nee, dat is natuurlijk allemaal niet zo heel erg vreselijk. Toen Madame Pheip nog gezapig voort pruttelde met haar kanariegele DAF, deden wij mannen daar ook vaak agressief over.

Maar het wordt helaas erger.

De smerigste bagger uit het racistische riool dat onlangs openging op de Facebooksite van de ‘Vlaamse Verdedigings Liga’, werd daar namelijk door vrouwen gepubliceerd.

Ophangen, afknallen, castreren… Je zou niet zeggen dat dit typisch vrouwelijke reacties zijn op de dood van een 15-jarig jongetje, dat door het lot met een bruine huidskleur werd bedacht.

Het lijkt er dus op dat wij, mannen en vrouwen, nog veel gelijker zijn dan wij dachten.

Het valt af te wachten of Hillary Clinton een machtsvrouw wordt van het type Angela Merkel, of van de strekking Margaret Thatcher.

Ik hoop wel van harte dat wij, Europeanen, haar vrienden zullen zijn. Want haar vijand ben ik liever niet.

Piet