Ontslag krijgen lijkt ontzettend erg op een relatiebreuk

Iedereen die om welke reden ook werd ontslagen, herkent dit ‘lege’ gevoel.  Ontslag en echtscheiding staan allebei in de top 5 van meest traumatische gebeurtenissen in een mensenleven, lezen we in het artikel op de vacature site.

Je ontslag krijgen voelt als een vuilniszak die aan de deur wordt gezet. Het is een verschrikkelijk gevoel als je met je ziel onder de arm je collega’s én werkplek voor een laatste keer gedag zegt. Je houdt je stoer en sterk maar je keel is dichtgeknepen. (Zelden kan de baas je recht in je ogen kijken!)

En dan voor de allerlaatste keer de lift naar de parking, je zoekt je wagen en je kijkt nog eens voor een laatste keer rond om dan buiten te rijden. De slagbomen gaan dicht… dat was het dus.

Wat er dan door je hoofd en lijf giert, is een rollercoaster aan emoties. Tranen bijt je weg. Een ferme vloek gulpt naar buiten.

Ik durf toe te geven dat er verdorie veel traantjes zijn geplengd tijdens de rit naar huis. Een deur is definitief dicht. Het wordt nooit meer zoals vroeger. Die Het steekt. Die gevoelens worden onderschat.

Het is dagenlang een gevecht tussen je emotionele kant en je zakelijke kant. Tussen woede en gelatenheid. Tussen… vanalles. Tot je op een ochtend opstaat en denkt: komaan, terug aan het werk!

En ja, het voelt aan als gedumpt worden, maar dan door je baas.

Een analogie die volgens prof. dr. Hans De Witte, hoogleraar arbeidspsychologie aan de KU Leuven, helemaal niet vergezocht is. “Emotionele en professionele relaties zitten op een gelijkaardige manier in elkaar”, vertelt hij.

Naast het financiële heeft werk nog vijf andere functies:

1) het structureert je tijd, zorgt dat je dagen volgens een vast patroon verlopen

2) via je werk kun je contacten leggen met mensen die niet tot je naaste familie of vriendenkring behoren. Je gaat deel uitmaken van een groep collega’s

3) werk geeft je status en aanzien, je wordt in de ogen van de maatschappij een belangrijk iemand

4) werk biedt je de mogelijkheid om je te ontplooien en te groeien

5) last but not least: dankzij je werk draag je bij aan de samenleving.

Een ontslag zet al die zaken in een klap stop.

“Als je dan van de andere partij te horen krijgt dat er aan jullie overeenkomst een einde komt, verlies je een groot deel van jezelf.”

Hoe moet het nu verder?

“Dan kan je nadenken welke job of relatie je wilt en wat je moet doen om die te vinden. Soms slagen mensen erin om een job of partner te vinden die nog beter bij hen past. Dat is helaas makkelijker als je jong bent. Nog een ietwat spijtige gelijkenis. Maar laat vooral het hoofd niet hangen en focus je op de toekomst in plaats van het verleden.”

Dit vinden wij ervan:

Het is heel normaal als je je compleet KO voelt na een ontslag. Gun jezelf de tijd om die emoties de vrije loop te laten. Maar het mag geen reden zijn om thuis bij de pakken te gaan blijven zitten. Als 50/55-plusser wordt het geen eenvoudige zoektocht om iets nieuws te vinden.

Natuurlijk was ik in shock! Met de heimelijke en achterbakse stress erbovenop omdat het als 50-plusser heus geen cadeau is om terug from scratch een job te vinden.

Outplacement heb ik met beide handen aanvaard en gelukkig kwam ik terecht bij een ontzettend fijne coach, een leeftijdsgenoot met een gelijkaardige ervaring voor zijn kiezen kreeg. De 1-to-1-aanpak paste precies bij mij en de vele workshops zodat je via de ogen van je ‘medestudenten’ jezelf beter leert zien.

Via netwerking werden fijne contacten gelegd en na 6-tal maanden kwam ik in mijn huidige job terecht.

Het meest positieve om vast te stellen zit in het feit dat het na mijn ontslag WEL BETER WERD!  Ik had alles tegen: ik ben een vrouw, ik ben 50-plusser, de arbeidsmarkt is niet elegant naar ‘oudere’ werknemers toe, enzovoort.

Laat vooral de moed niet/nooit zakken. Probeer bezig te blijven. Volg cursussen. Start (*) iets op.

(Geïnspireerd door  vacature.com)

ann@wifty.be