stefski

Stef Mintiens is natuurarts en ijvert al meer dan 25 jaar voor een gezonde voeding en levensstijl. Hij kijkt met een basic gezond verstand naar de verhalen die over gezondheid & voeding de ronde doen en haalt ze door een sceptische mangel om over te houden waar het écht om gaat. Over deze gezonde levensvisie verscheen deze zomer zijn boek HERBATHEEK.

Mijn dochter is goed in het imiteren van Astrid Bryan. En ik stel me nu voor hoe ze met dat imitatiestemmetje probeert te doen alsof ze een trendwatcher is die het deze keer niet heeft over de New York Fashion Week, maar over onze voeding:

“OOOw my gawd, het eten van industrially processed food owt de supermarket is soooow nineties!” 

“Trendwatchers” zijn even fake als “voedingsgoeroes”. Ze vertellen je waar één of andere commerciële groep belang bij heeft, wat de musts zijn om “er bij te horen”.

Wel ik zal U een trend voorspellen, maar een échte dan: Als U kost wat kost nog nineties behaviour wil blijven vertonen door alles wat U in uw mond stopt uit een supermarkt te halen, dan verkleint U aanzienlijk uw kansen om er nog héél lang “bij te horen.” Letterlijk dan.

Ik las net nog een artikel waarin duidelijk gefundeerd en van inside uit de doeken werd gedaan hoe mijnheer Barosso, je weet wel, de voorzitter van de Europese Commissie, jeweetwel, die organisatie met duurbetaalde kerels die je willen laten geloven dat “alle menschen brüder werden” als je maar hun rijkelijk loon en extra legale voorwaarden blijft betalen, hoe die mijnheer Barosso dus maandenlang verhinderd heeft, ten voordele van de voedingsindustrie lobby, dat er een plan zou komen om de warenhuizen te verplichten hun voedseloverschotten te delen in plaats van ze weg te gooien…

Het plan van Bart Staes is dus een stille dood gestorven in de lade van het ongetwijfeld dure bureau van Barosso en zijn vriendjes.

Dus als we iets willen veranderen aan de kwaliteit van onze voeding en het verspillen van overschotten, dan zullen we ons heil, zoals gebruikelijk, niet van hogerhand moeten verwachten.

We zullen het zelf moeten doen en in tegenstelling tot talrijke andere berichten in deze zin kom ik met een concreet plan:

We hebben vaak genoeg gevraagd aan de supermarkten om te stoppen met het verkopen van fake voedsel dat niet is wat het zegt te zijn, we hebben ons voldoende geërgerd aan het feit dat de kabeljauw fishsticks geen kabeljauw bevatten, dat de stukjes fruit in yoghurt eigenlijk brokjes schimmel zijn, dat de tonijn in blik eerder dolfijn in blik is, dat alles vol suiker zit, dat de bacteriën in de yoghurt onbestaande zijn in alle betekenissen van het woord.

Ik stel voor dat we de groot warenhuizen hun naam waardig laten zijn: grote magazijnen vol rommel die niemand nog wil eten. Als we stoppen met die troep te kopen en teruggaan naar het eten van voedsel die van bij de boeren komt dan zullen de “voedingswaren”-fabrikanten al hun magazijncapaciteit nodig hebben om de niet-verkochte troep te stockeren…

Ik kijk niet vaak televisie wegens tijdsgebrek en oninteressant. Maar ik hou wel van de “Ideale Wereld”-stijl. Na die uitzending komt er steeds een reclamefilmpje waarbij een heerschap met zeer nasale stem U komt “informeren” over hoe “Supermarktketen X” door een persoonlijk contact met elke boer er eigenhandig komt op toezien hoe de korenaren groeien of hoe de persoonlijke vriend van de wijnkenner met vier karaffen in de hand de “cuvée” van de huiswijn blendt…

Is er iemand die die onzin gelooft?

De kritische commentaren op de voedingsindustrie worden steeds nadrukkelijker, de fake verhaaltjes steeds meer met “gezond verstand en buikgevoel” ontmaskerd. De mainstream media brengen zelfs al reportages over de wanpraktijken uit de voedings- en grootwarenhuisindustrie.

Maar denk nu maar niet dat de kentering voor de deur staat te trappelen. De “trendwatchers” (haha, ironie) zien hoe de “sector” zich probeert te verdedigen.

Enerzijds door de door hun gesponsorde “beleidsmakers” er op te wijzen wie hun broodheren zijn. Daar waar het “voedseldeelplan”  maandenlang in de lade van een europees bureau bleef liggen, wordt er nu aan een turbotempo allerhande “wetten” gemaakt die het zelf kweken van groenten en  het delen van zaden aan banden gaat leggen.

Het feit dat wereldwijd zogenaamd democratisch verkozen politici het goedkeuren dat in de natuur voorkomende zaken zoals zaden en water ineens door een privébedrijf kunnen geclaimd en gepatenteerd worden waardoor de beschikbaarheid aan banden wordt gelegd is absurder dan Kafka het ooit kon bedenken.

“De mens is het enige wezen dat moet betalen om op de aarde te mogen leven.” Hoe zot is dat?

Tweede trend zijn de “bestsellers” die nu verschijnen geschreven door populaire wetenschappers en die ons proberen te vertellen hoe onschadelijk en evenwichtig het industrieel vervaardigde voedsel wel is. Eén van de beste in die stijl is het boekje “Is that a fact” van ene Dr Joe Schwarcz. Interessant werkje, op het eerste zicht, waar inderdaad een aantal mythes ontmaskerd worden. Edoch! Wanneer je wat nauwkeuriger kijkt zie je de grote dualiteit. Op de ene plaats wordt “Apple picking” (het selectief omgaan met data ten voordele van wat je wil bewijzen) streng op de korrel  genomen en op andere plaatsen bezondigt dr Schwarcz zich aan diezelfde praktijk…

Maar één passage wil ik U toch niet onthouden, de passage over “Pink Slime”. Pink Slime is de naam voor een produkt dat men verkrijgt door de afsnijdsels van de karkassen van dieren te behandelen met ammoniak om het hoge vetgehalte te verminderen. Het restprodukt, de pink slime, wordt dan gebruikt om hamburgers mee te maken.

Dr Schwarcz ziet geen graten in het gebruik van ammoniak voor het bewerken van ons voedsel “omdat ammoniak ook in ons lichaam voorkomt, namelijk in onze urine en faecaliën.”

Excuus, dr Schwarcz, maar van mijn urine en kaka wil ik liefst vanaf , ik eet hem niet op…

Enfin, terug terzake: ik was bezig aan een pleidooi voor het stoppen van het kopen van industrieel vervaardigde brol vermomd als voeding in de supermarkt en te switchen naar het kopen van verse producten bij een boer en uw spullen zelf te kweken.

En ik zie het velen onder jullie al denken: “Jamaar dan dreigt er hongersnood want de kleine boeren zijn verdwenen, net als de kleine kruidenierswinkeltjes”.

Ook deze vrees wordt ontkracht door de cijfers. In de meeste landen is het overgrote percentage van de productiecapaciteit in handen van de grote voedingsconcerns, maar komt het overgrote deel van het voedsel nog van bij de kleine landbouwbedrijven. Wie de exacte cijfers wil kennen: Google “Vandana Shiva” … 

Dus: komaan mensen, word wakker, eet “lebensmittel” en wees kieskeurig op wat je eet. Stop de verslaving aan de suikers en vetten die de industrie overal in stopt. Je doet er je gezondheid een mooi cadeau mee… Laat ons gaan van de groot-warenhuizen naar de échte supermarkten. Je weet wel: de markten waar vers voedsel verkocht wordt, brood door mensen die het zelf gebakken hebben, tomaten die je kan vastpakken en ruiken… 

En als je voeding over hebt: ik weet uit eigen ervaring hoe makkelijk het is deze te “delen” en hoe blij je mensen daarmee maakt… gewoon doen!

Het boek HERBATHEEK bestellen? Stuur een mailtje naar info@herbatheekgent.be

STEF-BOEK-3D-600x600