Stef Mintiens

 

Ik heb in de loop der jaren geleerd dat een afwijkende mening vertolken van wat je “mag” denken iets is waarmee je het jezelf niet gemakkelijk maakt. Ik heb ook geleerd dat je, indien je dingen wil aankaarten die NIET zijn zoals de mainstream media, de publiciteit en de overheden je willen laten geloven, je de dingen best zo duidelijk mogelijk en zo bondig mogelijk kan stellen, zodat detailkritiek door uitwijding weinig kans maakt. Je moet er in andere woorden voor zorgen dat er geen speld tussen te krijgen is.

En dat werkt. Zoals jullie kort geleden konden lezen werd mijn artikel over de Fabel achter lactose en gluten verrassend genoeg wereldwijd gedeeld en daarom ook in het Engels vertaald. En wat mij verbaasd heeft is dat, hoewel inhoudelijk behoorlijk straightforward en controversieel, op dit artikel GEEN inhoudelijke kritiek is gekomen.

Wat dus niet wil zeggen dat er geen kritiek of opmerkingen waren. U hoeft er de sociale media maar op na te lezen als U ellenlange pagina’s wil vinden die bijvoorbeeld gaan over de term “natuurarts”.  Dat is inderdaad geen academische titel en meer een bondige omschrijving van waarmee mensen zoals ik bezig zijn. Voor velen in onze maatschappij is de titel die iemand voert belangrijker dan wat hij doet, blijkens de ellenlange verhalen die steeds volgen op artikels die gaan over de natuurlijke aanpak van gezondheidsproblemen. En de gefrustreerde commentaren brengen steeds dezelfde plaat, het is een evergreen: het eerste nummer gaat over het feit dat homeopathie larie is, geschud water, charlatanisme, liefst gelardeerd met een foto van het meest verkochte homeopathische middel: Oscillococcinum.

(Nota voor de critici: Let wel: kruidengeneeskunde, natuurgeneeswijzen en homeopathie zijn geen synoniem met mekaar)

Het tweede nummer gaat dan vaak over een accident eind jaren negentig, met een Chinees kruidenmengsel, waarvan enkele mensen nierfalen hebben opgelopen. Dat is inderdaad een spijtige zaak. Maar heeft er al ooit iemand geopperd dat maar alle ziekenhuizen moeten sluiten van zo gauw er een aantal patiënten overlijden aan bijvoorbeeld een ziekenhuisbactie of een probleem bij de narcose? Of moeten we alle apotheken sluiten omdat er ooit een bepaald medicament als pijnstiller verkocht werd dat bij heel wat mensen voor hartfalen heeft gezorgd?)

Daarna volgt steevast de bewering dat alle Indiërs zo onnozel zijn om zichzelf voortdurend te vergiftigen met zware metalen zoals lood, cadmium en als baarlijke duivel kwik. Je begrijpt niet dat die Indiërs nog met zoveel zijn, eigenlijk en dat ze nog steeds hun eeuwenoude ayurvedische geneeskunde blijven gebruiken.

De kritikasters mengen hier hun fantasie, niet gehinderd door enige kennis van feiten, met wat ze te weten komen over gezondheid door het raadplegen van Dr. Google. En in hun gedrevenheid om via omwegen de natuurgeneeskunde in diskrediet te brengen vergeten ze even dat de rots in de branding, hun eeuwige trouwe toeverlaat (hoewel die nog geen eeuw bestaat)  de “klassieke chemische geneeskunde” tot op vandaag nog behoorlijk toxische hoeveelheden kwik gebruikt in tandvullingen, als bewaarmiddel in vaccins en U herinnert zich als kind nog wel (en dat is nog niet zo lang geleden) dat uw geschaafde knie of de wondjes van de windpokken werden “ontsmet” met “mercurochroom”. En U hoeft niet lang te raden wat daar de belangrijkste ingrediënten waren…

Een andere thread die me werd gesignaleerd kwam uit de “alternatieve hoek” en noemde mij een “nestbevuiler” omdat ik het had aangedurfd om kritiek te formuleren op het ondoordacht gebruik van zogenaamde supplementen. Het gaf me een vreemd gevoel om ineens ongewild te worden gerekend tot één of andere groep, nest of  “Clan”, dat laat ik liever over aan jullie favoriete Wifty-kok Steve McCook. Ik WIL helemaal niet tot een bepaalde groep horen waar bepaald wordt wat je wel of niet màg zeggen of hoe je màg denken. Dus als ik al een nest bevuil zal het alleen mijn kleine eigen nestje zijn en dat houd ik liever proper.

Enfin, om deze nutteloze en marginale kritieken te pareren, dacht ik eraan om mezelf dan maar te bestempelen als “NOBODY“: Opgelost, geen controverse meer over titels,  een compleet afstand doen van ego. Vanaf dan kan je nog enkel de inhoud van de tekst bekijken zonder graten te moeten zoeken in titels of namen.

Maar bij nader inzien is dat ook weer niet zo een goed idee. Want hoe vaak lees je niet “Nobody knows“ of “Nobody can be sure about…?“ Stel je voor dat onze professionele critici verkeerdelijk zouden gaan denken dat ik al die uitspraken had gedaan… 

Dus we zullen het maar gewoon houden zoals het was en met open ogen en grote vraagtekens blijven kijken naar wat er in onze wereld gebeurt.

Eerlijkheidshalve geef ik graag toe dat ik een beetje controverse graag opzoek. Wanneer je mensen uit hun vastgeroeste gedachtenpatronen en gedragingen kan halen kan je soms voor een kleine verandering zorgen.

Daarom nog dit in het kader van de 11.11.11 campagne

Jan Jambon heeft gelijk!

Jan Jambon heeft gelijk als hij zegt dat wij in het zogenaamde westen NIET verantwoordelijk zijn voor de honger in de wereld en dat we maar beter kunnen stoppen met daar zielig over te doen.

Zo lang we ons schuldig voelen om en verheven voelen boven deze mensen die wij maar wat graag als “arm” en “ongeciviliseerd” beschouwen gaan we onze echte rol in dat gegeven nooit zien en ook niet deftig kunnen kijken naar mogelijke oplossingen. 

Een tijdje geleden schreef ik dat we beter eens een interview zouden doen met iemand zoals Philippe Martou, voormalig C130 navigator en nu UN verantwoordelijke voor voedselhulp in Darfour en andere noodlijdende gebieden. Hint, Hélène! :-)

(natuurlijk kwam op deze suggestie van de Dr. Google adepten direkt de opmerking dat alle UN medewerkers corrupt zijn en in peperdure hotels in Congo dure champagne zuipen)

Misschien kunnen we mensen die om welke reden dan ook in een soort noodsituatie verkeren best gewoon als mensen zoals wij bekijken en ons daar verbonden en solidair mee voelen, zodat we beter kunnen zien op welke manieren we hen kunnen helpen. Vergeet niet dat van de “van pseudo overheidswege” geplande dure reclamecampagnes vooral de leiders van die verschillende organisaties en de reclamebureaus rijker maken en dat maar een fractie van het geld bij de mensen zelf terecht komt. Het zal ons ook van onze ramptoersitenstatus afhelpen. Zo van “Het is hier nog zo slecht niet want elders is het nog erger”…

Radiologe gezocht

Wat mij naadloos brengt bij het EBOLAverhaal. Ik werk al een tijdje mee aan het moderniseren en ondersteunen van een hospitaal in het Congolese Bumba. Eén van de pronkstukken en noodzakelijke machines uit onze campagne is een röntgentoestel dat kan gebruikt worden in de operatiezaal.

Dat kwam er op vraag van een Vlaamse radioloog die best wel naar daar wilde reizen om er mee te werken en lokale artsen daarin te trainen. Probleem is dat de man nu ineens allerhande redenen heeft om niet te kunnen gaan. Dus zijn we op zoek naar een radiolo(o)g(e). Voelt U zich geroepen of kent U iemand? Please contacteer me en vergeet niet dat de kans dat je doodgaat doordat er een meubelstuk op je valt veel groter is dan de kans dat je getroffen wordt door Ebola … Zegt Dr. Google …  

Vragen of suggesties voor Stef Mintiens sturen naar wifty@wifty.be