Trouwen na 50? Tuurlijk, veel intenser en eerlijker dan op jonge leeftijd trouwen. Met al die levens- en liefdeservaring weet je beter wat je doet én gaat het vooral om de Liefde te vieren en dat gevoel te delen met je familie en vrienden. Mooi is dat!
Nadja (55) en Nico (59) trouwden op 23 augustus. Helemaal gelukkig vertelt Nadja hun verhaal:
Ons verhaal begon 8 jaar geleden, we ontmoetten elkaar via een dating site. Ik was zo’n 9 jaar zonder vaste relatie en genoot van het leven samen met mijn dochtertje Lara. Nico was nog maar pas vrijgezel, met 2 volwassen kinderen, hij wilde graag iemand leren kennen want alleen is maar alleen.
Hij zocht een niet-roker in een straal van 3 km. Ik was gestopt met roken en had dit aangepast aan mijn profiel, zo viel ik onder de gegadigden. Na een week mailen, kreeg ik de uitnodiging: hij kwam me ophalen om naar de opera te gaan.
Ik voelde me ‘Pretty woman’. Nico’s charme was me toen al duidelijk.
Toen ik vroeg wat de dresscode was kreeg ik het volgende antwoord: niet te opgekleed, maar wel charmant en elegant, hoge hakken enkel wanneer ik er goed kon op lopen omdat de garage niet achter de hoek van de opera was.
Je kan je voorstellen dat ik uren voor de spiegel gestaan heb. En het klikte, van zo gauw zijn aftandse Volvo in de verkeerde richting geparkeerd stond en zijn goedkeurende blik me een duidelijke boodschap zond.
Dus heb ik de ‘tine’ achtergelaten en de Nico overgehouden.
Op een bepaald ogenblik ben ik dan mee in de zaak gestapt, Nico is juweelontwerper (nvdr. Nico Taeymans). Ik was heel mijn leven de rechterhand van zaakvoerders geweest, dus werd ik nu de rechterhand van mijn partner.
We hebben zakelijk wel wat watertjes doorzwommen, maar op één of andere manier vullen wij elkaar perfect aan. Daardoor hebben we de zaak recht kunnen houden. We wilden eigenlijk al een tijdje trouwen omdat we elkaar doodgraag zien. Maar wensten eerst terug een beetje vaste grond onder de voeten.
Door de regeling van een aantal erfeniszaken, zuchtte ik op een avond, “Verdorie, we kunnen al even goed trouwen.” … Nico antwoordde, “Ik dacht dat je het nooit ging vragen…”.
Daarmee was het beklonken, 23 Augustus werd vastgelegd omdat we met de kinderen op huwelijksreis wensten te gaan en mijn dochter Lara dan ook mee kon.
De dag zelf was het prachtig weer en hebben we samen met onze lieve vrienden onze liefde gevierd in de Local Store. Iedereen straalde. De dag nadien vertrokken we met onze familie naar Kreta.
Het was altijd mijn droom om met de voeten in de zee de huwelijksgeloften af te leggen. Dit hebben we gedaan samen met mijn zus en haar man.
Een moment om nooit te vergeten. Echt een droom die uit kwam. Ik ben heel dankbaar en zo gelukkig!
