Mireille (58) is moeder van twee prachtige kinderen, dochter Virginie en zoon Mathieu, en fiere oma van twee schatten van kleinkinderen. Ze werd exact 17 jaar geleden weduwe en mist haar man nog elke dag.

Haar gevoelens kan ze het best kwijt op doek, als ze met penseel en verf aan de slag is vergeet ze alles. Mireille is heel gevoelig, creatief, energiek, nieuwsgierig en leergierig en altijd enthousiast. Ze reist graag, daar is ze haar man nog altijd dankbaar voor, hij nam zijn gezin mee naar Afrika waar ze 6 jaar verbleven. Mooie tijden waren dat. Mireille houdt van andere culturen en doet niets liever dan de pracht van andere plekken ontdekken en voelen. Om dan al die indrukken met veel passie te schilderen.

Mireille: “Reeds als klein kind (4-5 jaar) tekende ik op alles en nog wat, met wat ik kon vinden… potlood, stift… tot zelfs met een speldekop. Tijdens mijn toiletbezoek kerfde ik met die speldekop een vogeltje op de deur van het toilet, ik was zo fier omdat het goed gelukt was en besefte natuurlijk helemaal niet wat de gevolgen ervan gingen zijn! :-)

Daar is het eigenlijk allemaal begonnen. Mijn moeder stuurde me naar de tekenschool in Hove, en daar kon ik me elke zaterdagmiddag uitleven in plaats van op haar deuren!
Het was wel leuk, maar ik vond de opdrachtjes die we kregen niet altijd even leuk, ik had andere creatieve ideeën, ik wilde GROOT tekenen, natuurtaferelen en niet een vaas met bloemen. Ik ben dan ook gestopt.

Pas jaren later kon ik eindelijk schilderen wat ik het liefste schilderde, momentopnames van de natuur, die mooie kleuren, die krachtige of juist zachte luchttaferelen… Ik ben autodidact op vlak van schilderen, ik heb alles zelf ontdekt of uitgeprobeerd met olieverf, waterverf, houtskool enz..

Het liefst schilder ik met olieverf, die kleuren zijn zo prachtig en de textuur is voor mijn karakter perfect, alla prima , doe ik dan ook het meest! Ook pastel doe ik graag, kan ik ook weer lekker beinvloeden, vegen, modeleren, van zacht naar krachtig.

De passie voor schilderen ligt in het feit dat ik met die prachtige materialen mag werken, en als ik een doek of een muur heb en ik mag schilderen…. tja, dan kom ik weer helemaal bij mijn echte “ik” terecht, dan ben ik helemaal mezelf, dat “kind” in mij dat weer helemaal blij en onbezorgd in haar eigen wereldje zit. Dat gevoel van alles mag en alles kan, daar word ik zo blij en gelukkig van diep vanbinnen.

Die oneindig vele beelden die ik mijn hoofd heb, al de opgestapelde momentopnames die ik ooit in mijn leven heb gezien, geroken, gevoeld, die zou ik nog allemaal willen schilderen… met PASSIE!”

helene@wifty.be