Tussen de rekken van een betere modezaak in Hasselt passeert een mooie vrouw me. Ze trekt mijn aandacht omdat ze dat type vrouw is dat onbewust en spontaan een je-ne-sais-quoi uitstralen. Zij kunnen daar niets aan doen. Dat zit nu eenmaal in hun DNA. Iedereen kent zulke types. Je had ze in je klas, aan de unief, op het werk, in je vriendenkring … Vrouwen die hét hebben.
Marie-Berthe (52) is -zoals zovele moeders- op een vrije middag op stap met haar twee dochters Josefien (19) en Rosalie (22). Shoppen en in een modestad zoals Hasselt is dat piece of cake.
Wat vinden jullie van je mama, vraag ik aan de dochters?
Josefien neemt kordaat het woord en antwoordt, ook voor haar zus: “Ik vind haar een mooie vrouw op leeftijd. 50 is maar een cijfertje hé. Ze is zeker en voorbeeld voor ons tweetjes.”
Marie-Berthe is etalagiste van opleiding en zit haar hele leven tussen de kleren.
Wat doet mode met en voor jou, verandert je smaak?
“Je maakt betere keuzes en je koopt ook bewuster. Nu, dat is mijn mening natuurlijk. Ik kijk nu meer naar de kwaliteit in plaats van kwantiteit. Iets kopen om te kopen is er niet bij.”
Wat wil je nog doen? Staan er nog straffe toekomstplannen in het vooruitzicht?
“Wat helemaal bovenaan op mijn wenslijstje staat, is samen met mijn man nog dingen van de wereld zien. Eropuit trekken en andere plekjes gaan ontdekken.”
Voel je je ànders nu je 50 bent gepasseerd ?
“Eigenlijk wel. Oké, het is maar een cijfer zoals mijn dochters zeggen maar ik voel toch dat ik sneller meer dingen kan loslaten.”
Dat de dochters keifier zijn op de looks van hun mama is overduidelijk.
“Wij nemen haar nog overal mee naartoe. We zijn heel trots op haar.” (grote glimlach)
Is jullie moeder jullie vriendin?
De meisjes: ” Ze blijft meer mama dan vriendin. Ik denk niet dat het gezond is als moeders vriendinnen worden.”
Marie-Berthe: “Laat ons dat ‘moeder-dochter afstandje’ maar behouden. Ik blijf helikoptermama. Ik wil me niet te hard moeien en hen beetje bij beetje loslaten maar wil nog dat klein beetje kunnen controleren… Typisch voor ouders denk ik. Dat evenwicht zoeken tussen loslaten en controleren, hen beschermen, is de allermoeilijkste taak voor ouders…”
Wat hebben jullie van je moeder geleerd, vraag ik de meisjes, naast opvoeding, stijlgevoel, kijk op de wereld?
Rosalie: “De zaken van alle kanten bekijken. Niet te zwart-wit denken.”
Josefien : “En wij houden haar ook jong hé! Wij leren van elkaar wat ‘IN’ is. Als etalagiste zit ze middenin de mode. Leren van elkaar. Leuk toch?”
Dan is het weer tijd om verder te shoppen. Het herfstzonnetje is ideaal, de stemming opperbest. Ik neem afscheid van een warm triootje en denk ‘Wat zou ik hen binnen een 20 jaar graag willen terugzien.’
Maar dat denk ik van alle Wifties met zonen en dochters die ik tegenkom. Ik ben zo nieuwsgierig naar de dynamiek tussen deze persoonlijkheden en karakters, hoe iedereen gaat evolueren. Dat wordt wat mij betreft een zeer drukke agenda… ;-)
ann@wifty.be
0 Comments