Leen Steyaert
Wifty’s menopauzeconsulente & nutritioniste Leen Steyaert vanuit Italië:
Wat is het toch heerlijk om een Wifty te zijn!
Je stapt zomaar in je auto en je vertrekt op vakantie. Bestemming: we zien wel…
Geen wenende kinderen op de achterbank of ruziënde pubers die om de haverklap moeten plassen of eten. Geen overvolle hotels die je op voorhand moet boeken, geen ergens op tijd zijn, geen files omdat het laag seizoen is, geen drukke musea of mensen die je kruisen op moeilijk begaanbare bergpadjes.
Ook geen vliegtuig dat je moet nemen waar je tegenwoordig ook uren op voorhand op de luchthaven moet zijn! We willen het ditmaal anders doen, lekker samen in de auto, uren praten, niemand kan ons horen of onderbreken. De thermos koffie gaat ook mee. Grappig, vroeger ging die mee omdat iets gaan drinken met de kids als jonge gezinnetje toch iedere keer een hapje uit het budget was en nu we kunnen eten en drinken waar we willen en vinden we het zo cosy om te stoppen onderweg in een god-vergeten-gat en een koffie te drinken gewoon in de natuur, in het gras en te genieten van niks, gewoon ‘ zijn’.
Heerlijk zo een vrijheid die je eerder nog nooit voelde als je op vakantie ging. En waar gaan we naartoe? Richting Italië? Ja viva Italië! Er is nog altijd een stadje Lucca dat we steeds links lieten liggen omdat het altijd iets te ver lag van onze andere bestemmingen in Toscane.
Via Duitsland rijden geeft je Mifty man ook een heerlijk gevoel, hij kan eens plankgas rijden wat me natuurlijk enige irritatie geeft, 180 km per uur en nog hoger, ik voel me niet veilig wat vrolijk wordt weggewimpeld: “Maar schatje, daarnet sliep je en heb ik bijna 200 gereden!”
We rijden Italië binnen. Wat me zo intrigeert is dat vrouwen hier zoveel aandacht aan hun kledij besteden. Vooral in de steden zie je de vrouwen helemaal opgekleed ronddartelen. Dat zie je niet meer bij ons. Vele vrouwen kiezen meestal voor gemakkelijke kledij en persoonlijk vind ik dat schoonheid of stijlvol zijn dikwijls op de laatste plaats komt.
Je ziet ook talloze erg oude vrouwen die zich opkleden, een beetje als een kerstboom met veel bling bling. Net kwam ik nog een vrouwtje tegen met een blinkend petje op haar hoofd: ‘Sweet Years’ stond er op geborduurd in gouden letters. Ik denk dat ze zeker 80 jaar was maar ze was gekleed ‘alsof ze 20 was’ – zouden we in België zeggen – maar hier val je niet op, vele vrouwen lopen hier zo. Mooi is dat ook. Je hebt hier ook heel veel stijlvolle dames, gekleed in mantelpakjes met mooie volumineuze kapsels, niet geverfd maar met hun zilveren haren die mooi afsteken tegenover de rest van hun zwarte lokken. “Dat zijn Wifties!” vertel ik mijn Mifty!
Lucca is niet veraf meer, ik verheug me op nog meer Italiaanse schoonheid…
0 Comments