Kristina (52) is kunstenares en fiere moeder van drie. Twee maanden geleden, op 16 juli 2013, werd ze voor de eerste keer grootmoeder. Kristina tekende en schreef tijdens de zwangerschap van haar dochter in een schetsboek. Lees hier haar brief aan Wifty waarin ze terugblikt op de mooie periode voor de geboorte van baby Elisabeth.
Lieve Hélène, Ann en alle Wifties,
Ik heb geen woorden om te beschrijven hoe het voelt om voor het eerst grootmoeder te worden.
Alle clichés lijken te kloppen, maar doen tezelfdertijd de werkelijkheid toch wat onrecht aan.
Het is een proces, waar je langzaamaan in meegroeit. Ik tekende en schreef tijdens de zwangerschap van mijn dochter in een schetsboek. Zo kon ik meegroeien. En alvast genieten van al dat kleine verheugen.
26 februari 2013
Ik voelde je voor het eerst ‘sjotten’ in de palm van mijn hand. Nu ja, ‘sjotten’, doet me eigenlijk denken aan slobberkousen en jongensbenen in spikes.
‘Hallo Moenie’ zei je.
‘Hallo kleindochter van me, welkom, zo welkom in ons leven’.
8 april 2013
Je kwam op bezoek gisteren en je lag met je rug in de palm van mijn hand. Ik hoorde, met veel moeite en een wc-rolletje van goede wil, je hartje kloppen. Je mama, mijn kind, kan niet wachten om jou in haar armen te houden en ik kan haast niet wachten om je mama te zien met in haar armen haar grote droom.
29 mei 2013
Je bent al een wolk, een dikke wolk van een baby, je wordt geschat op 2,5kg. En je hebt lange benen, dat zien we allemaal op de glinsterende fotootjes die ze van je nemen.
Hopelijk heb je nog wat plek daarbinnen, want je mama eet echt voor twee.
En oh ja, je noemt al wat minder Joanna en al een beetje Eva…wie weet noem je bij je geboorte wel ‘maximiliahemelzoet ‘ofzo…
30 mei 2012
Het is nu zeker.
Liefste Joanna, vanaf vandaag noem je Elisabeth.
Welkom Elisabeth.
14 juni 2013
Je tante Olivia is geslaagd in haar 2e bachelor beeldhouwen. In haar zoektocht naar authenticiteit zal ze veel van je kunnen leren.
Later, als meter Olijfje wat ouder is en jij tijdelijk te oud om in het veld te springen, zal je veel van haar kunnen leren.
Nog later, als mijn Olijfje te oud is, werkelijk te oud om in het veld te springen en jij met je slordige twintig jaar jonger, nog net het hek over kan, dan zullen jullie veel van elkaar kunnen leren.
Want zo is dat. Het leven is als een cirkel.
Deze cirkel heeft me geïnspireerd om je geboortekaart te ontwerpen. Het wordt de bloesem van onze appelboom. Va plantte in jouw mama’s eerste lente, midden in de tuin, onze appelboom. De bloesem is prachtig en die ga ik tekenen op hout en uitsnijden. Dan drukken op mooi papier met gescheurde rand.
17 juni 2013
Een pianoconcerto van Rachmaninov op de achtergrond. Het is avond. Merels fluiten hun kroost bij elkaar. Va Peter maakt een waterleiding voor de serre.
Handige lieve Va, wat zou ik zonder hem?
Het vierde bloesempje is uitgesneden nog 14 te gaan. Ik kan me maar beter wat haasten want je mama had verleden donderdag al wat weeën.
JE BENT OP KOMST!!
16 juli 2013
Om kwart over vijf vanmorgen belde je mama. Va en ik in één klap klaarwakker. Va en ik hand in hand in de auto.
Va en ik heel stil. Onderweg naar woordeloze schoonheid.
Kwart na vijf in de avond. Ik draai wat rond mijn staart en vind gek genoeg mijn draai niet!
Vijf over half één, midden in de nacht.
a star is born
Elisabeth je bent adembenemend mooi …
Hieronder kan je Kristina feliciteren. En ben je zelf Wifty én al grootmoeder? Laat ons weten wat dat met je doet. Reageer hieronder of schrijf naar wifty@wifty.be
7 Comments
Hilde
‘Va en ik heel stil.’
Awel, daar kreeg ik tranen van in mijn ogen. Mijn kinderen zijn (voorlopig, denk ik) nog niet aan kinderen toe – maar ALS ze er ooit komen, ga ik net zo verwonderd zijn. Gefeliciteerd met Elisabeth, Kristina!
Brigitte Segal
Zo mooi Kristina, ’t is waar…instant love,zelfs voor je kleinkind is geboren.Geniet van elke moment…
Liefs
monique
Gefeliciteerd Kristina,
Ik heb de zorgende rol als moeder zo gigantisch groot ervaren dat ik ietwat met schaamte moet bekennen dat ik niet uitkijk naar kleinkinderen. De verpletterende verantwoordelijkheid, de angst, het verdriet dat ik heb doorstaan….het woog te zwaar op mijn schouders. Wanneer ik nu een baby zie is de angst groter dan de vertedering….
Ik heb drie kinderen, waarvan er 2 volwassen zijn. Ik zie ze doodgraag, maar ik heb vaak het gevoel dat ik iets ‘teveel’ heb gegeven van mijzelf….
ilse verwilt
Proficiat Kristina! Geniet ervan! Ik kan er zelf nog niet over meespreken, maar kan me het wel heel goed voorstellen……
Frieda
Liefste Kristina,
Proficiat met de geboorte van een schattig kleindochtertje.
Ik denk dat je van kleinkinderen evenveel plezier, maar minder verantwoordelijkheid hebt. Je hebt ze ook niet heel de tijd rond je en dat maakt het minder vermoeiend.
Veel liefs en geef je dochter een dikke proficiatkus van mij.
Frieda
leen
Lieve kristina,
Ik heb het geluk je mooie kleinkindje al te hebben gezien, een wolk echt net zoals haar beeldschone mama!Ze straalt, echt op en top een mama!ik zie Elisabeth al lopen,straks met haar eerste jeansbroekje aan.Ik kan me identificeren met Monique, soms denk ik ook dat ik teveel heb gezorgd.Ik verlang ook nog niet naar kleinkinderen nu mijn 3 kinderen zelfs al boven de 25 zijn. Men zegt soms dat je je kleinkinderen liever ziet dan je kinderen.Wat een eigenaardige opmerking vind ik dat altijd. Mijn moeder zegt dan en dat vind ik wijs:dat is omdat je niet moet zorgen voor je kleinkinderen,meestal heb je alleen het plezier ervan . ’s Avonds zijn ze naar huis.Je weet niet altijd dat ze gevallen zijn of ziek zijn of de eerste maal alleen met de fiets naar school zijn.In ieder geval grootmoeder zijn is een geschenk , en verassing, je hebt er geen beslissingsrecht in maar het is denk ik wel een godsgeschenk als ze er zijn. Welkom Elisabeth, je naam zegt het zelf, komt van God!
Marina
Proficiat!
Ik kan alleen maar dat zalige gevoel beamen.
Je ervaart een kleinkind totaal anders.
Je geniet er meer van,je maakt er meer tijd voor. En je krijgt er zoveel glimlachjes voor in de plaats:-) :-)