Wifty Forever Karin was leerkracht Frans en ging op 55 met ‘brugpensioen’. ‘Gelukkig kon dat toen nog want ik was helemaal klaar met lesgeven. Niet omwille van de leerlingen, verre van. Maar omwille van àlle rompslomp die het uitoefenen van dit mooie beroep steeds moeilijker maakt.’
Ja, ineens zoveel vrije tijd is aanpassen. Structuur valt weg en dat moet je opnieuw opbouwen. Mijn man werkte. Mijn kinderen (1 dochter + 1 zoon) vlogen uit het nest. Veel van mijn vrienden en kennissen werkten ook nog. Dan moet je een klik maken. Jezelf gaan ‘entertainen’.
Ik hou van grafische kunsten en van talen leren. Al snel schreef ik me in voor een cursus grafiek aan een kunstacademie en voor een cursus Arabisch aan de avondschool.
In mijn talen- rugzakje zit al een mooi pakketje:
– Spaans (6 jaar)
– Arabisch (3 jaar)
-en nu is het tijd om Italiaans te leren!
Samen met mijn dochter Frédérique , begin ik aan een cursus boetseren. Daarna volgt de module glazuren en daarna een module potten draaien.
Welke droom ik nog heb? Hm, mijn droom is om een pied-à-terre te hebben in Valencia Spanje. Maar, euhm, dat mag ook Italië zijn. Haha, je ziet het, mijn ideeën gaan nog alle richtingen uit.
Stilzitten zit er niet bij! Aan de ene kant zijn er de zorgen voor mijn moeder; aan de andere kant zijn er 3 schatten van kleinkinderen bij gekomen. En last but not least is er Louis, mijn man, die net met pensioen is. Correctie: actief op pensioen. Die weet ook nog niet van ophouden.
1 Comments
Anoniem
ik wil ook met pensioen, maar moet nog minstens 3,5 jaar werken – dik tegen mijn zin.