Toen zijn TV-carrière (o.a. De Rechtvaardige Rechters) afgelopen was voorspelden velen dat we niet veel meer van hem zouden vernemen. Ze kregen gelijk. Sommige leggen de schuld bij zijn slecht karakter, anderen typeren hem dan weer als te verlegen én te lui om nog op de voorgrond te treden. Feit is: de laatste jaren opereerde Jo Van Damme haast van in het verborgene. Er werd gefluisterd dat hij vanuit Spanje een handel in blanke slavinnen dreef. Of waren het mattentaarten? Zijn literaire productie beperkte zich ondertussen tot een 20-tal populaire toneelstukken (voor onder andere Bob de Moor, Clara Cleymans, Bert Verbeke, Chris van den Durpel), twee hilarische romans en een wekelijkse paginagrote column in de De Standaard. Ver onder de verwachtingen, dus eigenlijk. Sommige menen dat zijn bijdrage aan Wifty voor een kentering zal zorgen. Maar die kans lijkt klein.
Omdat we willen voorkomen dat Jo Van Damme rijmloos ten onder gaat kan je 10 weken lang een greep gedichtjes lezen die we uit zijn vuilbak gered hebben. Als dat maar goed afloopt!
MODERNE POEZIE
het rijmt niet
dat
is
altijd
een
goed
teken.
helene@wifty.beROMANTIEK
Hij aanschouwt het verliefde stel
op de bank in het park
hoe hun lippen zich aan elkaar
vastzuigen,
ogen en handen
die smachten
en verlangen
naar duizend
hete
nachten
en
opeens
herinnert
hij het zich precies
zo heb ik het
ooit lang geleden
ook al
eens
niet
zelf
meegemaakt.
HOE GAAT DAT IN HET LEVEN?
In zijn studententijd
was hij
wild poet
kut
fuk
godverdomme
kanker
shit
modderfokker
fok
fok
fok
roepen
op een podium
dat was heel
vooruitstrevend
in die tijd
later is hij toch
maar mooi
magazijnier geworden
in
de gamma.
CULTUURPRIJZEN
haar installaties
creëren
een bijzondere ruimtelijke
ervaring,
stelde de jury,
die het verder ook geen zak
interesseerde
wat dat mens
had willen zeggen
met die
kunstig
op een hoop
gegooide
maandverbanden.
ZINLOOS GEWELD
Vroeger gaf je zo’n klootzak
Een tik tegen zijn knieschijven
Met een koevoet
En hij wist precies
Wat je bedoelde.
Maar tegenwoordig
Valt er niet meer
Te praten
met die vreemdelingen.
ONVERGETELIJK
Hij stond op het strand
En staarde naar de horizon.
Hij vond
Er geen zak aan.
Hondendrol
ja,
geef de schuld
maar weer
aan dat beestje.
1 Comments
mertens els
Humor met een intellectueel kantje