INGE: “Deze lange hete zomer kwamen mijn jongste dochter en ik via een last minute terecht op Lesvos. Lesvos is een Grieks eiland in de Egeïsche Zee, niet ver van de kust van Turkije en Klein-Azië. Met 1630 vierkante kilometer is het een van de grootste eilanden van Griekenland.

We vertoefden in het Noorden in Molyvos, ook wel Mythimna genaamd. Het stadje met Byzanthijns kasteel en stenen huizen en typische rode daken staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Als je dan ook in het haventje de dobberende felgekleurde vissersboten in de haven spot en inktvissen die aan de lijnen te drogen hangen, weet je zeker dat je echt in Griekenland bent!

Overal heb je fantastische uitzichten op de azuurblauwe zee en aan de westelijke kant ook de kust van Turkije. Maar deze fantastische azuurblauwe zee aan de westelijke kant van het eiland heeft ook een donkere zijde.

In 2015 kwam Lesvos in de media met de vluchtelingencrisis, met een drastische daling van het toerisme tot gevolg. Reisorganisator Tui heeft recent Lesvos en Thassos onlangs terug in haar aanbod opgenomen maar de vluchtelingen blijven aan de westelijke kant toekomen.

Ook al merk je er hier op het eerste gezicht niets van, als je wat dieper gaat graven ontmoet je mensen die dagdagelijks aan vluchtelingenwerk doen, waaronder de Britten Eric & Philippa Kempson die reeds 18 jaar op Lesvos in Eftalou wonen. De vluchtelingen komen niet meer overdag aan zoals je in bijgevoegd filmpje uit 2015 kan zien, maar ’s nachts, in het geniep, wat de overtocht nog gevaarlijker maakt.

Wij hadden een toevallige ontmoeting met Philippa Kempson in het dorpje Eftalou, op onze zoektocht naar een yogaresort, dat uiteindelijk gesloten bleek, gelegen op een domein naast dat van de Kempsons. Deze Britse vrouw gaf aan dat twee nachten voordien nog een boot was aangekomen met 32 kleine kinderen. Heel hun leven staat sinds 2015 in het teken van hulpverlening. Zij zamelen kleren in en eerste hulpartikelen, zodat zij kinderen en volwassenen bij hun aankomst op Griekse bodem onmiddellijk droge kleren en indien nodig eerste hulp kunnen verlenen.
 
Zij hebben The Hope Project opgericht om deze mensen te helpen en fondsen te werven. Zelf vond ik het belangrijk om deze mensen te helpen met een gift na onze heerlijke vakantie, maar ook na de confrontatie met deze hedendaagse realiteit.
Wij wensen alle Wifty’s en hun dierbaren nog fantastische dagen toe, en laten we eerlijk zijn de zomer van 2018 gaan we niet snel vergeten: ZON ZON ZON!!!”