Ook opgemerkt dat je de inwonende kinderen meer niet dan wel ziet? Of dat je ’s avonds laat -heel laat – meer dan anders een sms’je of whatsapp krijgt met ‘mama, niet ongerust zijn. Ik kom niet thuis. Ik blijf pitten bij …’
De eerste symptomen van een nakend en definitief vertrek uit het ouderlijk huis krijgen langzaam vorm ten huize van Lemmens. Ik voel het aan àlles.
De oudste heeft haar draai gevonden in haar job en ergens knipoogt een liefde.
De jongste studeert bijna af en declameert iets te vaak, iets te luid en iets te aanwezig dat ze ‘zodra ik een job heb ga ik op ‘mijn eigen’ wonen. Mijn wake-up call zoals ‘en hoe ga je dat betalen? En blijf je de sloddervos uithangen? En moet je nu niet beginnen met het bestuderen van de handleidingen van alle machines waarvoor je een acuut kortetermijngeheugenverlies hebt? Schat? … Giftige blikken, rollende ogen, diepe zuchten, kindermishandeling!
De momentjes dat we samen in de zetel naar een tv-programma kijken, parkeer ik in mijn doos van herinneringen. (Mijn kinderen zouden vast en zeker met hun ogen rollen moesten ze dit weten. Dus, pschhht hou het stil.)
We halen de zware wapens tevoorschijn: chips, drank, het ‘kaske’ en tv-dekentje. Ook in zomertijd! Jawel.
Ik zit tussen mijn twee lange lummels en plotsklaps realiseer ik me dat deze momentjes steeds schaarser zullen worden tot … zelden of nooit meer. Toch niet op deze manier. Ik kijk stiekem naar hen, streel eens zacht over hun haren, langs de wangen … ‘Zeg, mama, het zal wel gaan zeker!’. Ik knijp in de tenen van Kate en tik op het hoofd van Maud. Zo kennen ze me weer. Weten zij hoe een moederhart precies functioneert.
‘Spaar het maar op en doe het met je toekomstige kleinkinderen,’ zeggen (kandidaat) oma-Wifties. Zeker zeker maar kleinkinderen zijn nog niet gepland voor de komende jaren
In de grote zetel duikt de oudste links van me en de jongste rechts. De viervoeter springt heel onhandig tussen ons in.
Iedereen ondergaat mijn knuffel- en kusbombardementen. Ze ondergaan ze moedig en sterk maar het mag niet te lang duren.
Het tv-ritueel:
- voetjes onder een tv-deken
- chips of zure beertjes bij de hand
- water, Cola-Zero, Ice Tea green op tafel
READY, STEADY, GO!
Onze top 4:
- Modern Family
- Friends
- Mijn Pop-uprestaurant
- Boxy x Boxy
Zodra het programma is afgelopen, breekt het kampement op. Ze hollen de trap op en duiken hun kamers in. De hond kan nooit kiezen en blijft in de gang op de scheiding van hun kamers liggen.
Beneden is het stil. Té stil.
Ik grabbel naar de zapper en kijk zonder iets te zien.
ann@wifty.be
0 Comments