We vroegen ook een update aan Wifty Hilde. In 2021 kreeg ze de diagnose borstkanker, er volgde een operatie, chemotherapie en bestraling. In 2022 moest ze afscheid. nemen van haar levenspartner Eric. Twee zware klappen. Lees haar openhartige reactie.

HILDE: “Hoe het nu met me gaat? Wel, met ups-and-downs. Zowel mentaal als fysiek. En dat komt niet enkel door de rouwperiode (overlijden van Eric) waar ik me nog in bevind, maar ook door de hormoonmedicatie Femara en Herceptine. Deze hormoontherapie tracht de kankercellen op langere termijn te doen afsterven door een voor hen ongunstig hormonaal milieu te creëren. Maar de hormoontherapie geeft natuurlijk wel bijwerkingen zoals: vervroegde overgang, onvruchtbaarheid, botontkalking, seksuele problemen, gewichtstoename, gewrichtsklachten, somberheid en depressie.

Ik was al in de overgang en daar merk ik niet zoveel meer van. Dus géén echte opvliegers en andere nare bijwerkingen meer, oef. Voor de botontkalking neem ik suplementen en krijg ik om de drie maanden een baxter Zometa. Op de baxter reageer ik wél heftig, maar ik weet dan dat ik die dag en het daaropvolgende weekend niet teveel moet inplannen. Door de regelmatige ziekenhuisbezoeken voor al deze baxters heb ik wel het geluk dat ik zeer nauw word opgevolgd. En dat ik bij mijn oncoloog terecht kan voor elke kleine kwaal en of twijfel die ik voel. Noem het een geluk bij een ongeluk. Niet enkel door het overlijden van mijn partner staat het seksuele deel op niveau 0, maar ook door de medicatie, die het oestrogeengehalte verlaagd. Er zijn bijna geen sexuele prikkels meer. Of lees eerder: ik sta er niet voor open. Ik kan stellen dat ik vroeger een vrij hoog libido had, maar dat is nu helemaal verdwenen. Geen idee of dat ooit nog terugkomt. Voorlopig ben ik daar ook niet mee bezig en vind ik het OK zo. Dus toen de vervangende oncoloog, bij het begin van de radiotherapie, een heel betoog voerde over hoe en wat te gebruiken bij seksueel contact, had ik zoiets van, waar heb je het over? Ik wil enkel ‘genezen’ van borstkanker. Gelukkig was mijn partner, die tijdens mijn chemobehandeling nog leefde, daarin een begripvolle partner. Omdat ik voorlopig het nut niet zie van een borstreconstructie, ben ik wél héél blij dat Marlies Dekkers, mijn favoriete lingerieontwerpster, ook protheselingerie aanbiedt. Ik ontdekte het per toeval. Dus dames, niet getreurd er bestaat mooie én comfortable lingerie na borstkanker!

Er zijn zeker wat meer kilo’s bijgekomen, maar ik probeer mijn gewicht onder controle te houden door niet teveel te snoepen, matig alcohol te gebruiken, veel water te drinken en héél véél te bewegen. Gelukkig heb ik een job waarbij ik veel moet rondlopen, dus haal ik tussen de 10.000 en 13.000 stappen per dag. En als ik niet werk, probeer ik toch dagelijks mijn fiets te nemen om me te verplaatsen. Gewrichtsklachten heb ik enkel als ik ’s ochtends uit het bed stap, dan lijken alle spieren in mijn lichaam verkrampt. En dan is een kleine ochtend gym en een bezoek aan de kinésist geen overbodige luxe. Hoe het mentaal met me gaat? Ik ben van nature positief ingesteld en probeer elke dag te genieten van wat er is. Maar dat neemt niet weg dat de somberheid en het verdriet me soms onverwachts overvalt. Ik ben door de kanker zeker emotioneel gevoeliger geworden. Maar door te werken met verzoekers om internationale bescherming, leer ik elke dag te relativeren. Daardoor ben ik me heel goed bewust dat ik geluk heb goed omringd te zijn door dierbaren. Zo geeft het me een boost als mijn broer Johan langs komt fietsen voor een koffie en of wil ‘catsitten’ op kater Jack als ik weg ben. Of zoals mijn zus Ria die me af en toe opvangt met een brunch, na de zoveelste baxtersessie. Zo ook de kinderen van mijn zus en broer die regelmatig van zich laten horen en me ook uitnodigen om samen te eten of iets te drinken. Dat vind ik héél belangrijk, het luik verbinden, dat doet goed. En de kers op de taart, dat zijn natuurlijk mijn zéér fijne vrienden, buren en collega’s, die steeds begripvol blijven ook als het eens niet gaat. Ik kan zeggen dat ik met mijn gat in de boter ben gevallen.” ❤️ #wearewifty

Oktober is borstkankermaand. Vandaag delen we het  ervaringsverhaal van Wifty’s Hilde, gisteren kon je dat van Toos lezen. Omdat we het belangrijk vinden om hen en andere borstkankerpatiënten te steunen en andere vrouwen te inspireren.