Googel Robert Capa (1913 – 1954) en je krijgt hits van artikels en zwart-wit foto’s van hem als oorlogsfotograaf. Blijkbaar heeft Capa zich ook op kleurfoto’s gesmeten. En hoe. Toen ik deze foto van Pablo Picasso spelend in de zee met in zijn armen zijn zoontje Claude was ik verkocht. Dit boek wil ik hébben. Als tijdsdocument. Maar vooral om te genieten én te blijven genieten van de cadrage, het kleurenpalet, hét moment dat hij ze ‘pakt’. Op de foto’s staat ook een poserende Ava Gardner die haar lippen stift. Natuurlijk zijn die foto’s niet toevallig. Natuurlijk spreekt hij iets af met zijn personages. Maar het wérkt.
Wat een kostbare fotodocumentaire is er voor handen.
In 1947 was hij medestichter van Magnum Photos in Parijs, samen met onder meer Henri Cartier-Bresson. Ook geen onbekende voor fotoliefhebbers. De organisatie was de eerste coöperatief agency voor ‘worldwide freelance photographers’.
In Capa in Color zijn ook reportages te vinden van WO II, Lapland, Israël. In 1954 accepteerde hij nog een laatste opdracht. Dat was in mei. Verslag uitbrengen van de Indochinese oorlog. Hij was vast van zinnens om met oorlogsfotografie te stoppen. Toen hij zijn jeep verliet om foto’s te maken, stapte hij even later op een landmijn. Enkele minuten tevoren had hij foto’s genomen van sluipende Franse soldaten in groene weilanden.
Amper 40 geworden. Maar zijn foto’s blijven alive & kicking.
Robert Capa, Capa in Color, 207 p., € 56,95
2 Comments
Lievens
I like this!
Ann
Me tooooo