Niks leuker dan ’s avonds lekker lang nakletsen in bed. Tot je half in de coma niet meer weet wat je zegt en als een blok in slaap valt, met een glimlach op je gezicht.

Over de volle maan, het ontstaan van het universum, de levensstijl van Epicurus en over waarom onze voeten elkaar altijd opzoeken onder het donsdeken… 

Vannacht hadden we het over Pasen. Hans vertelde dat Pasen 30 jaar geleden net op zijn verjaardag viel (Hans is jarig op 7 april). Hij werd 19 jaar en was met zijn liefje op vakantie in Rome. Een indrukwekkende ervaring, iedereen was uitgelaten en in feeststemming. En dat had niets met Urbi et Orbi te maken! ;-) ’s Avonds betaalde een gulle Amerikaan die hoorde dat Hans jarig was hun diner met nog extra champagne er bovenop. 

“En waar was jij met Pasen 30 jaar geleden?” vraagt Hans.

Even nadenken. 7 april 1985. Teletijdmachine?

“Ik was 24 jaar en ik woonde toen net een paar maanden samen met M. – dat was trouwens de eerste keer dat ik ging samenwonen. M. was geboren in Tel Aviv, zijn mama was Joods, hij dus ook. Heerijk vond ik dat, er ging een nieuwe wereld voor me open. Niet dat M. praktiserend was, maar de rituelen en waarden die hij meekreeg vond ik heel erg mooi. Vooral de maaltijden met familie waren bijzonder. De mama van M. woonde in Cannes, het werd een zonnige Pesach…” 

“Rituelen zijn mooi en waardevol, die moet je respecteren en koesteren… En ex-liefjes ook, hahaha. Laten we samen nog veel mooie herinneringen verzamelen!” besluiten we met onze voeten bijna in de knoop.

Vandaag vieren we Pasen in Oostende. We wensen ook jullie een bijzondere 5 april 2015!
helene@wifty.be