Het wérkt. Keer op keer. Laat onze kinderen – de millennials – iets zien uit onze tijd toen er nog geen sprake was van internet, wifi, iPods, streaming, Spotify enzovoort en de monden vallen serieus open.
Laat hen raden wat het verband is tussen een cassette en een potlood en de ogen gaan groot open of ze gaan aan het rollen afhankelijk van het ‘kind’ waartegen je praat, haha.
Nostalgie
Waar is de tijd dat we zo fier als een gieter een cassettespeler kregen of er zelf voor gewerkt en gespaard hadden. Denk terug aan de tijd dat we liedjes wilden opnemen en dat om een hele constructie en STILTE vroeg. Foeteren op de DJ van dienst die door de intro ratelde. Grrr.
We trokken naar de slaapkamer en stelden de microfoon op een staandertje dicht tegen de radio op om dan onze vingers boven twee toesten te houden: FORWARD + RECORD. Zweet, spanning, hartkloppingen… Je moest er wat voor over hebben.
Ontrafelen van de knoop
Ja, er slingeren nog cassetten in huis rond. Van de cassettespeler geen spoor meer. We denken ook met spijt terug aan de auto waarin een van onze favoriete cassettes nog muurvast zit en waarschijnlijk nu herleid tot schroot. Met die ene love song en denkende aan dat ene lief <zucht>.
(Bijna) hysterisch werden we als gebeurde wat er moest gebeuren: met name het loslopend cassettebandje. Gruwel. Hoe vaak heeft een potlood soelaas kunnen brengen. Tot het niet echt meer ging. Tot de knoop niet meer te ontwarren was. Probeer dat kleine verdriet eens uit te leggen aan de digital natives?
