Annemarie (56): “In een recente relatie verloor ik compleet mezelf omdat ik mijn partner per se wilde pleasen.”

Annemarie: “Op zijn foto zag ik een man van 59 met witte krullen, wijs brilletje. Hij is makelaar, heeft een kledingmaat van een ‘levensgenieter’, gaat graag uiteten. Hij houdt van intelligente humor en is op zoek naar een fijne vrouw. Zijn kernwoorden zijn ‘respect, vertrouwen, eerlijkheid en passie’.  Hij is geen mister universe maar zijn guitige ogen en zachte glimlach trokken me erg aan. Na de eerste virtuele match volgden de telefoontjes en een eerste afspraak werd gemaakt.

De eerste indruk was ontzettend positief. Hij was gul in zijn lach, in zijn verhalen, in zijn complimentjes. In het trakteren. We evolueerden snel. Achteraf bekeken waarschijnlijk iets te snel. Ik merkte dat achter zijn enorme lach ook iemand schuil ging die zwaarmoedig was en soms rancuneus.

Zodra we elkaar zagen, kuste hij me plat. Het waren heftige kussen. Ze waren overweldigend. Hij was dikwijls aan het woord. Begon ik met een zin, dan kaapte hij het gesprek om zijn visie, zijn ervaring, zijn ding te delen. Ik liet het passeren. Nervositeit dat hoort bij een nieuwe prille relatie. Dacht ik.

Het vrijen verliep stroef. Ook nu weer (misschien was ik al te lang single?) schreef ik het toe aan het begin van een nieuwe relatie. Elk koppel heeft wel iets waaraan gewerkt moet worden.

Kijk ik terug, dan zie ik nu waar ik compleet op vast liep. Ik had geen vertrouwen in hem, in mezelf.  Hij was zo erg gefocust op eigen plezier, eigen genot, eigendunk dat hij me niet meer zàg. En ik sta verbaasd hoe subtiel dit spel van macht verliep.

Hij gaf me steeds meer kritiek op mijn persoonlijkheid, op mijn directe aanpak die hij eerst zo charmant. Ik kon me niet geven in bed en dat stoorde hem mateloos. In plaats van lief, attent en zorgzaam te zijn, werd hij steeds meer ongeduldig en boos.

De paar keren dat we vrijden, richtte hij zijn blik op… het plafond. Nooit oogcontact, veel kreten en … klaar. Hij pakte ruw mijn handen, zette ze met kracht op zijn tepels en riep: knijp NU in mijn tepels. Hard…. <hijg hijg> … HARDER <luide kreun>.

Je ligt erbij en denkt “wat doe ik hier in godsnaam?!?”  De volgende dag heb ik mijn spulletjes gepakt, ben ik de auto ingestapt en naar huis gereden. Sindsdien hebben we geen contact meer.  Tja, een week later bood hij zijn excuses aan. Spijt komt altijd te laat.

Een gezonde relatie heeft een leuk seksleven. Het is zalig, amusant, geil, lief, soms ruw maar altijd met heel veel respect. En dat mankeerde volledig. Einde verhaal.

Het duurde niet lang om deze figuur te vergeten maar gek genoeg had ik tijd nodig om het slechte gevoel dat ik hieraan overhield van me af te schudden. Mijn zelfvertrouwen was ik kwijt.

Byebye egoïstische lover.

Free Foto: by Luciann Photography @ Pexels