Pfff, e-readers. Wat kan tegen de geur en de leesbeleving van échte boeken op? Juist ja. De investering in mijn e-reader rendeert nauwelijks. De Kindles van deze wereld zijn een prima tool als je véél titels in je reiskoffer of handbagage wil stoppen en uren in een vlieger zit.
Thank God voor de papieren versies van boeken, het kraken van de rug, de geur, het omslaan van de bladzijden, ….
Herinner je je de tijd (hoor mij?!) waar niet gekeken werd op kilo’s meer van je valies bij vliegmaatschappijen? Toen lagen er minstens 6 dikke boeken bovenop mijn kleren. Geen weekje vakantie in het buitenland zonder leesboeken. Hoe zalig waren die luie dagen en die van totàle focus op een boek.
Nu is het soms zoeken naar rust, peis & vree om je helemaal te laten meetrekken in een goed verhaal. Vaak gaat er mijn nachtrust aan. Voor een goed boek heb ik het er voor over.
Over dit boek : Niemand hield van Billie Vuist.
Ik ben fan van Marnix Peeters (50). Hij viel op als dé interviewer bij de grootste kranten van Vlaanderen.
En dan schreef hij zijn eerste boek ‘De dag dat we Andy zijn arm afzaagden‘.
Het was wennen aan zijn schrijfstijl maar je raakt zo met je nekvel in het verhaal getrokken dat je het allemaal wil wéten. En dat je zit te popelen op een nieuwe roman die van de persen rolt.
-Natte Dozen
-De tenondergang en de ongelooflijke wederopstanding van Eddy Vangelis
-De trapchauffeur
En recent: Niemand hield van Billie Vuist
Na een Stephen King (Mr Mercedes) en een Johan Johannsson (Gangster Anders en zijn vrienden (en een enkele vijand)) was het terug wennen aan Marnix’ schrijfstijl. Soms houdt een zin een halve bladzijde aan. De vele tussenzinnen doen je naar adem snakken. Pas dan besef je dat je heel dikwijls met ingehouden adem leest. Waarschijnlijk de bedoeling. Weet ik veel. Maar ik ben niet de persoon om analyses te gaan maken. En zeker niet als ik een uitstekend boek in mijn handen houd. Ach, ik heb maar één raad: LEZEN!
De volgende zin uit een recensie vat het voor mij het best samen:
‘Aanvankelijk werkt Peeters’ semi-Vlaamse stijl met lange meanderende zinnen vol plastische beschrijvingen komisch en satirisch, maar na een bladzijde of 50 weet men het wel.’ (E.Y.M. Zwanenburg)
Voor wie echt nood heeft aan een uitgebreide samenvatting, klik verder naar boek.be.
Marnix Peeters schreef ook een schitterend stukje voor Wifty en dat kan je hier lezen.
Veel leesplezier!
ann@wifty.be
2 Comments
mike
een boek van Marnix vraagt tijd maar ik ben fan
Britt
Leuk om lezen dat jullie ook zo fan waren toen hij nog schreef voor Het Laatste Nieuws. Ik wacht op zijn ‘memoires van de wereldberoemd-in-Vlaanderen BV’s’. Haha. Merci voor de boektip. Ik was aan het denken welk boek ga ik lezen.