We kregen een mooie brief van Anne Wislez naar aanleiding van ons TEDxWomen@Flanders event vorige week donderdag.
Anne Wislez (1966) werkt al 25 jaar in de vrouwelijke pers en tast tegelijk al jaren nieuwe wegen af, omdat ze ervan overtuigd is dat vele oude structuren ons niet meer dienen en we toe zijn aan totaal nieuwe ideeën en aan een heel nieuwe manier van samenwerken, willen we een meer gezellige, gezonde, duurzame en creatieve wereld. Ze is gepassioneerd door het verhaal achter elk gezicht, de psyche, energetica, nieuwe bewustzijnsvormen, het oervrouwelijke, het man- vrouw-evenwicht in de mens en de wereld, en alles waar je goedgezind van wordt.Hoi Ann & Hélène,
Something is brewing… Er hangt iets in de lucht. Vlaanderen lijkt klaar voor iets nieuws en het is voelbaar. Nu is dat precies wat de befaamde TED talks willen doen: iets nieuws brengen waardoor de ruimte gaat zinderen. Maar wat mij betreft, hing de zindering niet alleen in de spreekruimtes – waar twee mannen, vier vrouwen en vier auteurs die avond hadden toegezegd om het beste van zichzelf te geven – maar net zo goed tussen de vrouwen onderling die elkaar ontmoetten en met elkaar praatten in de lobby. Opgetogen om elkaar (weer) te zien, sommigen na echt loooong time no see. Het weerzien hield iets veelbelovends in.
Ik ben al lang fan van TED talks. Het is een krachtige manier om inspirerende ideeën van enkelingen die je anders nooit zou horen, de wereld in te sturen. Het past helemaal bij mijn toekomstvisie, dat de oplossingen voor de problemen waar we tegenwoordig mondiaal mee worstelen niet van de beleidsmensen zullen komen, maar uit jouw en mijn mond. En misschien wel uit de vrouwenmond. Want wij voelen, wij tasten de wereld af, met al onze tentakels, elke dag. We zien in de ogen en het gedrag van onze kinderen wat er beweegt en evolueert. Wat er scheelt en anders zou moeten. Wij hebben geen statistieken nodig om te weten dat iets niet klopt.
Vrouwen zijn gevoelswezens en dat mag weer in de picture worden gezet. Vandaar mijn 1000 likes bij TED talks als ‘I am an emotional creature’ van Eve Ensler en ‘The Power of Vulnerability’ van Brené Brown. Grote TED talks zijn ontboezemingen die raken. Omdat ze recht uit het hart en de ervaring komen en daarom zo puur zijn. En kwetsbaar. Maar kwetsbaarheid mag, op zo’n TEDxWomen-avond, want daar zijn we vrouwen ondereen voor. Niet om nog wat stoer te doen tegen elkaar, niet om alles mooier te maken dan het is. Integendeel. Een echte TED talk is er een waar de maskers worden afgezet. Waar geïnspireerd gesproken wordt vanuit hart, lijf en ziel.
En dat vraagt moed. Want het is niet niets om zomaar eventjes een podium op te stappen en te vertellen hoe jij dat doet, dat leven bestieren. Hoe jij je kleine kantjes met humor bezweert en dankbaar bent voor successen, behaald along the bumpy road. Of om dat ene briljante idee zomaar te grabbel te gooien. Een briljant idee verdient een briljant publiek. Een publiek dat zich laat raken en dat bereid is om dat wat boven de korenmaat uitsteekt toe te juichen. In plaats van allemaal veiligjes middelmatig te blijven.
En vooral… met de tandenrijen veilig op elkaar.
Want TEDxWomen@Flanders is misschien wel de grootste tegenstrijdigheid die er bestaat. Of laat ik eerder zeggen: de grootste uitdaging. Want je waarheid uiten, zonder censuur en recht voor de raap, is heel moeilijk voor ons, Vlaamse vrouwen. Want meer dan wie ook hebben wij doorheen de geschiedenis leren zwijgen. Hou je maar klein, doe maar normaal, dat is al gek genoeg.
Maar er hing iets in de lucht, die avond. Ik weet niet of jullie het gevoeld hebben, want het was nog schuchter. En toch voelde ik vrouwen in het publiek heimelijk hun keel schrapen. Zal ik volgende keer dat podium opstappen? Zou ik durven zeggen wat ik te zeggen heb? Is dit hét moment om met mijn ideeën die al zolang borrelen op de proppen te komen?
Eerlijk? Ik kan niet wachten om nog meer vrouwen van eigen bodem te horen. Want we zijn een hartsvolk, een volk dat voelt, dat ervaart tot op het bot. Een Nederlandse zei me ooit: Nederlanders dansen op de aarde, Belgen dansen in de aarde. We zijn buikmensen, mensen met diepe gedachten, warme verhalen en sterke intuïtieve ideeën. Alleen hebben we geleerd te zwijgen. Zo jammer van al dat onuitgesproken goud.
Diep vanbinnen voelde ik ook in mezelf een soort barenswee. Al jaren broeien we samen met enkele vrouwen op een mooi vrouwelijk project. Al jaren bereiden we stilletjes voor, wachtend op het juiste moment om onze baby aan de wereld te laten zien. De TED talks op eigen bodem geven me het bevrijdende gevoel dat de tijd rijp is. Of toch bijna. De winter houdt de adem nog even in, maar de doorbraak van de lente is al voelbaar.
Bereid TEDx Women Flanders 2014 maar al voor, Ann & Hélène. De toekomst ziet er veelbelovend uit :-)
Anne Wislez volgen: www.smell-the-roses.be
0 Comments