Dear Wifty,

Van bij het begin volg ik jullie Facebookpagina. Het is fantastisch dat jullie 50-plussers in de bloempjes zetten. Het zijn stuk voor stuk prachtige vrouwen met elk hun mooi levensverhaal. Het inspireert me om hun verhalen te lezen en te zien hoe ze hun leven hebben door gesparteld, met ups en downs, met de opvoeding van hun kinderen, sommigen hebben gestruggeld met een scheiding, maar vonden uiteindelijk de weg naar een mooi verhaal.  Sterke vrouwen die iets gemaakt hebben van hun leven, uit het niets, vind ik boeiend en voel ik mij verbonden.

Ik word nu zestig volgende maand en af en toe kijk ik al eens achterom. Het is ook een verhaal van ups & downs, maar de doorzetter in mij heeft gewonnen.  Nog voor ik startte mijn eigen verhaal te schrijven, had ik al een rugzak.  Uit een gebroken gezin gekomen, zonder broers of zussen, heb ik mijn weg moeten zoeken in het leven, met vallen en opstaan.  Mijn studies A1 – management-assistant, moeten stop zetten om mijn gescheiden mama financieel te ondersteunen.  Ik had enkel mijn technisch diploma van het middelbaar onderwijs handel/secretariaat.  Ik ben een vechterstype en heb figuurlijk gevochten om aan mijn ambities te voldoen.  Het heeft allemaal wat langer geduurd voor ik mijn top bereikte.  En wanneer ik dan aan die top stond als internationaal management-assistant met oa “leuke” zakenreisjes naar parijs, amsterdam, london, oslo en milaan, met een internationaal netwerk, heb ik uiteindelijk nog 18 jaar gewerkt op dat niveau en kwam tot de vaststelling dat het allemaal een “fake world” was.  Het gaf me op het einde geen voldoening meer.  In 2020 heeft de corona toegeslagen en werden we collectief ontslagen – einde professionele loopbaan.  Ik was ondertussen gehuwd – wij zijn een samengesteld gezin met zijn 4 kinderen (ik zelf heb geen biologische kinderen) waarvan ik de opvoeding van de 2 jongsten ter harte heb genomen als zijnde men eigen kinderen – het zijn nu allemaal prachtige maar bovenal gelukkige volwassenen en de deur uit – en ik hou er na 30 jaar een zalige & trotse echtgenoot aan over.  

Wat er voor in de plaats is gekomen, is vooral begrijpen waar het leven om draait ; qualitytime met je familieleden is onbetaalbaar, duurzame reizen met je echtgenoot (per mobilhome) – genieten van alledaagse kleine wonderen zoals je kleinkinderen, je vriendinnen die altijd voor je klaar staan om een leuk moment mee te beleven ; je mama waar je mantelzorger voor bent en het je gelukkig maakt om haar op haar oude dag nog te zien lachen om iets wonderlijks, zelfs al is ze helaas dement. Vrijwilliger bij DUO-FOR-A-JOB, waar je als mentor je ervaringen kan delen met jonge immigranten wegwijs te maken op de belgische arbeidsmarkt, en ze uiteindelijk de job van hun leven te pakken krijgen en je dit een onbeschrijfelijke voldoening geeft.  Dit zijn allemaal momenten waarvan ik wens dat iedereen ze zou mogen meemaken.  En de dooie tijd vul ik dan op met boeken lezen, koffiemadam spelen op de geriatrie van het plaatselijk ziekenhuis, koken,  QI-GONG of THAI CHI, en dan voel ik me ergens in nepal in één of ander boedistisch klooster ver weg hoog in de bergen met een one-million-dollar view.  Tis waar, éénmaal je de 50 gepasseerd bent zijn er zoveel prachtige dingen die in plaats komen en je een ultieme voldoening geven en dan pas begin je te beseffen voor wat je het allemaal gedaan hebt ! De volhouder wint !

Ik hoef niet veel meer in het leven, ben gelukkig met wat ik heb en geniet daar met volle teugen van. Ik heb lang gezocht naar de betekenis van het leven en gevonden bij wat ik nu allemaal heb.  

Het maakt van mij een gelukkige zestiger. Eenvoud, rust, sereniteit en warme verbondenheid met de mensen die belangrijk zijn voor mij, zijn voor mij voeding in mijn dagelijks leven, ik zou het niet meer kunnen missen.

Wat ik nog als leestip zou willen meegeven voor deze zomer is het boek van jan Decock, nl.  “Hotel pardon”.  Hij is op zoek gegaan naar de kracht van mensen wereldwijd om criminele daden te vergeven.  Van waar halen de mensen de kracht vandaan om moordenaars te vergeven.  Misschien reageer je boos en vol onbegrip, maar het raakt je tot in het diepste van je ziel, maw je ziel beweegt vol emotie.  Misschien begrijp je, na het lezen van dit boek dat de wereld niet zwartwit is, maar een regenboog vol kleuren en nuances.

Beste Wifty, hartelijk dank om mijn verhaal te lezen. Ik blijf jullie volgen en kijk boeiend uit naar de vele prachtige verhalen van onze generatie.  

Heel veel succes met jullie pagina, nu en in de toekomst !

Met een vriendelijke knipoog en warme verbondenheid,

Ann

✍🏻 Wil jij ook je verhaal delen op Wifty? Eén adres: wifty@wifty.be