‘Al 30 jaar getrouwd! Wow. Proficiat! Wat is jullie geheim?’ C (55) draait zich om en fluistert in mijn oor: ‘ALTIJD zeggen dat de seks goed is.‘ Hahaha. Hm. Ja. Why not? Volgende keer dat ik ze zie, peil ik toch eventjes naar de seksfrequentie. Dagelijks? Wekelijks? Maandelijks?
Af en toe vraag ik lang getrouwde wifties naar hun geheim en hun geluksfactor. Ik ben geen psycho-analiste maar ik heb ondertussen wel zaken ontdekt die de koppels gemeenschappelijk hebben:
– relativeren. Als je dat als koppel niet (meer) kan, dan teken je eigenlijk het failliet van je relatie
– humor! (Volgens mij dé meest beslissende factor)
– gemeenschappelijke interesses (voorbeelden genoeg: graag slenteren door een stad, terrasjes doen, uiteten gaan, minstens één keer per maand naar een tentoonstelling, DVD-marathons, wijn,…)
– respect
– loslaten (als je blijft zeuren en memmen en oude koeien uit de gracht blijft halen dan raakt niks opgelost)
– zoenen!
Natuurlijk is er af en toe sleur. God zij dank voor die routine! Het is quasi onmogelijk om de geluksboog constant gespannen te houden. Dat kan je niet verwachten van jezelf én zeker niet van je partner.
‘ De eerste keer dat je een nieuw liedje hoort dat je van je sokken blaast, is een schitterende emotie. Na de 500ste keer luister je even graag maar die heftige emotie is eraf. En dat gebeurt precies zo in onze liefdesrelatie. De clou is hoe je als koppel omgaat met die sleur, routine, saaiheid. ‘
Volgens dr. Alexandra Solomon (klinisch psychologe – Family Institute Northwestern University) is de één miljoen vraag die alle gelukkige koppels zich keer op keer op keer moeten stellen: ‘Hoe voelt het om NU in een relatie te zijn met MIJ? Welk soort energie breng IK op dit ogenblik in deze relatie? Hoe doe IK het?’
Als je je partner op die manier benadert, open je het gesprek naar her-verbinden in plaats van afstand nemen.’
Dr. Solomon geeft nog een andere tip om koppels te helpen. Poepsimpel: ‘Hou elkaars handen vast en maak oogcontact.’ Koppels die aan het vervreemden zijn, maken zelden nog oogcontact. Het is stukken moeilijker om je los gekoppeld te voelen/zijn als er oogcontact is.
Het klinkt melig om dit te doen. Maar probeer. Het kan nooit kwaad. Integendeel. Het brengt (onbewust of bewust) iets op gang waardoor we ons weer herinneren waarom die andere zo belangrijk is..’
Enkele commentaren op Solomons één miljoen vraag aanpak :
* Beantwoord eerst zelf de 1 miljoen vraag ‘Hoe voelt het om NU in een relatie te zijn met MIJ? Stel je zaken vast die aan verbetering toe zijn, fix het. Geef het enkele weken en stel dan die 1 miljoen vraag aan je partner ;-). Deze manier van aanpak maakt mijn huwelijk gelukkiger
( B. 53 – 26 jaar getrouwd)
* Als je al jaren samen bent met je partner en je bent gelukkig met en nog verliefd op elkaar dan wéét je dat. De vraag die ik me stel is: ‘Wat kan ik doen om haar dag nog beter te maken?’ Af en toe een bloemetje, een speciaal kruid waarover ze sprak zoeken en vinden, opruimen ZONDER dat ze het me moet vragen ;-), kleine attenties . . .
(Peter – 57 – 35 jaar getrouwd)
* ‘Deed ik alles wat ik kon in mijn relatie?’ Het antwoord is altijd NEE ;)
(Sarah – 51)
Hahaha, ik vind Sarah’s opmerking leuk. En realistisch. ik denk dat velen zich hierbij iets kunnen voorstellen. Niet?
Hoe dan ook, een relatie is in ieder geval iets actief. Daar hoor je tijd en ruimte voor te maken. En het gaat alleszins verder dan het dagelijkse potje koken.
Ik ben er zeker van dat ik juist ben als ik het als volgt samenvat: eigenlijk komt veel vanzelf als je je lekker en content voelt in je relatie. Er zijn ups & downs. En als je die downs kan weglachen, ben je goed bezig. Maar de dag dat je elkaar als té vanzelfsprekend gaat beschouwen, loopt het fout. Waar of niet?
En zoenen folks! Dat kan je nooit genoeg doen. Van kleine zoentjes tot XXXXL- kisses.
0 Comments