Ondertussen in onze Wifty mailbox, een bericht van MARIANNE (67): “Hallo Wifty, ik zit hier gezellig thuis met een kop koffie te scrollen door mijn telefoon en ik zie post na post met hartvormige chocolaatjes, bloemen en liefdevolle berichten, naar aanleiding van Valentijn morgen. < ZUCHT > Hier gaan we weer, al die advertenties, romantische gebaren, en voorstellen voor diners bij kaarslicht. Ik ben al lang gestopt met het kopen van roze ballonnen, hartvormige kaarten en de eindeloze druk om ‘de liefde te vinden’. Ik heb intens liefgehad, maar het liep telkens fout. In de loop der jaren heb ik mijn portie romances gehad, sommige gepassioneerd, sommige vluchtig. Ik ben getrouwd geweest en ik ben nu al een hele tijd single. Er was hartzeer en genezing, en door dit alles heb ik iets veel diepers ontdekt: vrede in mezelf. Het idee dat een vrouw een partner nodig heeft om zich compleet te voelen, heb ik altijd vreemd gevonden. Natuurlijk vieren veel van m’n vrienden Valentijnsdag, en ik hou zielsveel van hen, maar de druk om deel uit te maken van die romantische golf is voor mij verleden tijd. Ik heb geen Cupido nodig om me te vertellen dat ik geliefd ben. Ik ben goed zoals ik ben. Ik voel me sterker en vrijer dan ooit. Dus ja, ik ben single, maar ik ben niet eenzaam. Ik ben mijn eigen beste gezelschap, en ik geniet van de rustige momenten. Zo’n dag gewijd aan de liefde voelt voor mij een beetje hol. Het is niet dat ik niet in de liefde geloof, maar het idee dat liefde maar op één dag gevierd zou moeten worden, vind ik absurd. Liefde is er altijd en overal!”

 

Foto by Pexels