Natuurarts Stef Mintiens: “We hebben de aarde niet geërfd van onze ouders, maar we hebben haar in bruikleen gekregen voor onze kinderen.”

Natuurarts Stef Mintiens

Stef Mintiens is natuurarts en ijvert al meer dan 25 jaar voor een gezonde voeding en levensstijl. Hij kijkt voor Wifty regelmatig met gezond verstand naar de verhalen die over gezondheid & voeding de ronde doen en haalt ze door een sceptische mangel om over te houden waar het écht om gaat.

“We hebben de aarde niet geërfd van onze ouders, maar we hebben haar in bruikleen gekregen voor onze kinderen”

U kent ze wel, de oude spreuk die wordt toegeschreven aan de “Native Americans“, bij ons beter bekend als de Indianen. Indianen die in de Amerikaanse westerns steevast werden afgebeeld als een stelletje wilden die er niets ontziend op los plunderden en die altijd het onderspit moeten delven tegen de vuurwapens van de “beschaafde” blanken. 

Maar zoals vaak in de geschiedenis zijn die verhalen verzinsels van de propagandamachine van de overwinnaars van een oorlog. De oorsponkelijke bewoners van Amerika hadden een eeuwenoude, harmonieuze manier van leven met respect voor hun “wereld”. De échte plunderende en moordende wilden waren de voorouders van de machthebbers van vandaag. Migranten, die naar “den vreemde” trokken om daar een beter leven te hebben.. Sounds familiar?

Wanneer in 1776 een staat onafhankelijk wordt die in de rest van zijn bijna 250-jarige bestaan hooguit een jaar of 15 NIET in oorlog is om macht en grondstoffen, componeren in europa Mozart en Haydn muziek alsof het een lieve deugd is, dicht Goethe verder zijn oeuvre bij mekaar en schrijft Adam Smith “An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth Nations, waaraan hij tien jaar heeft gewerkt. Hij introduceert het marktmechanisme en legt de basis voor het liberalisme. Net dat zogenaamde “liberalisme,” what’s in a name, vormt de basis van de legitimering van de roofbouw die we tot op vandaag op onze wereld hebben menen te moeten plegen ten behoeve van steeds meer “winst”…  Winst waaraan?

“We ” is natuurlijk niet te letterlijk te nemen. Het zijn de happy few die de macht in handen hebben en in hun grootheidswaan dachten dat hun drang naar steeds meer winst geen grenzen zou kennen. “We” wordt ook alleen maar gebruikt om ons de illusie in ons hoofd te drukken dat wij ook deel uit maken van die “happy few”, terwijl we voor de overgrote meerderheid gewoon goedgeklede slaven zijn.

Wie nauwkeuriger kijkt ziet hoe wereldwijd oude beschavingen, culturen van de kaart zijn geveegd door oorlogen ten behoeve van winst en macht. Ook vandaag nog worden mensen uit hun habitat waarmee ze al eeuwenlang in harmonie leven verjaagd en wanneer ze zich verzetten uitgemoord. Dissidentie tegen de opinie van de machthebbers is voldoende om vogelvrij verklaard te worden, ja ook hier in ons o zo beschaafde Europa.

En wie zijn die moordenaars? U en ik.

Pardon ?

Ja inderdaad, want wij hebben ons zo laten brainwashen door de machthebbers van de wereld van vandaag dat we écht geloven dat die volkeren “wilden” zijn en wij “de beschaving”. En dat die “wilden” er hun natuurlijke habitat bij in schieten als “wij” de grond nodig hebben om grondstoffen uit te halen of plantages of fabrieken aan te leggen, da’s toch niet erg, wel? De vooruitgang heeft zijn prijs…

Maar is het niet net andersom? Wanneer een samenleving zo ontspoort dat ze haar eigen habitat vernietigt in een soort “Après nous le déluge” mentaliteit, dan staat die samenleving op het punt te verdwijnen. Als een samenleving zo gecorrumpeerd is door macht en hebzucht dat ze er niet in slaagt om op een harmonieuze manier samen te leven met zijn “buren”, kunnen we dan spreken over een “beschaving”?

Nu, op zich hoeven we ons geen zorgen te maken over “de wereld” an sich. De blauwe planeet heeft in haar geschiedenis waarschijnlijk al woeligere watertjes doorzwommen dan het artefact van de menselijke hebzucht van de voorbije anderhalve eeuw.

Maar waarover U zich misschien wél beter zorgen maakt is over de mensen die U nauw aan het hart liggen: uw kinderen en kleinkinderen. Je weet wel, diegenen waarvoor je je planeet even in bruikleen hebt. 

Diverse wetenschappers toonden tientallen jaren geleden al aan hoe vervuiling zich na enkele generaties wreekt op de fertiliteit. In mensentaal: wie in een sterk vervuilde maatschappij leeft is lang niet zeker dat hij of zij ooit kleinkinderen zal hebben.  En stel dat je ze dan toch hebt, wil je dan dat ze opgroeien in een omgeving waar gezonde lucht, water en voeding quasi onbestaande zijn? Of een milieu waar je wel haast zeker sterft aan één of andere vorm van kanker, geïnduceerd door de toxische chemicaliën die we elke dag opeten of – drinken.

En wat doet “de overheid”? Ah niks, natuurlijk, want zij zijn de marionetten in dienst van de machthebbers. Vanaf de dag dat de zogenaamde klimaat- TGV vertrok richting Parijs met een hele delegatie politici aan boord, waren er opeens geen verdachte valiezen meer in onze straten. De politici hadden immers alle lege valiezen mee naar Parijs genomen voor een grootst opgezet spektakel, dan binnenkort een maat voor niets zal blijken te zijn.

Denkt u dat de hoofdbekommernis voor ons milieu werkelijk de opwarming van de aarde is waardoor het strand van St-Anneke binnen enkele jaren terug aan de zee ligt?

Naar goede oude gewoonte gaan weer een pak maatregelen genomen worden met als doel: meer de schuld op de schouders van de “kleine man” proberen te leggen en meer belastingen innen.

Maar moeten wij ons de hoofdschuldigen voelen? Is een belasting op ingeademde lucht verantwoord? Moeten we voor de rechtbank omdat we het aandurfden te rijden met een auto met sjoemeluitlaatgassoftware?

Hoeveel auto’s moeten er in een file staan vooraleer je de vervuiling evenaart van een metallurgie of een chemische fabriek? Hoe groot is de échte milieu impact van een TGV tussen Brussel en Parijs?

Neen, opnieuw zijn wij niet de hoofdverantwoordelijken, maar wel de imperialistische kapitalisten die met de goedkeuring van de regeringen verder en masse roofbouw mogen plegen op de leefwereld van ons en van onze kinderen.

Wat kunnen we zélf doen?

Naar mijn mening kunnen we met z’n allen, of toch zo veel mogelijk, vooral voor onszelf en onze kinderen en kleinkinderen het verschil maken door ons eigen gedrag aan te passen in onze eigen, kleine biotoop.

Enkele voorbeelden:

1)       Gebruik , waar mogelijk, je fiets. Je verbetert je lichaamsconditie én je produceert minder vervuiling.

2)       Koop je groenten bij een boer of kweek ze zelf. Denk eens na: ga je zelf 1/3 van je oogst weggooien omdat de vruchten er niet perfect uit zien ? Ik dacht het niet , want daarvoor ben je te trots op je eigen kweek. De voedingsindustrie doet dat wél, dus je betaalt je groenten sowieso 30% te duur en er wordt daarin dus ook 30% energie verprutst.

3)       Koop kwaliteitsvolle kledij die lokaal gemaakt wordt in plaats van Primark rommel. Stel je koopt een paar degelijke schoenen. Die gaan jaren lang mee en je voeten zijn er je dankbaar voor. Af en toe eens een nieuwe hak of zool en klaar. Of je koopt een kast vol discountschoenen, die geen van allen goed zitten, waarvan het leer is gelooid met kankerverwekkende en vervuilende stoffen en die direct stuk zijn… wat is het voordeligst ?

4)       Maak je eten zelf in plaats van dingen te eten waarvan je bij god niet weet welke ingrediënten er echt inzitten en welke chemicaliën er zijn gebruikt.

5)       Wees meer bekommerd om je directe leefomgeving, je directe community, stap af van de globalisering waarbij prinsessenboontjes uit Kenya moeten komen.

6)       En vooral: stop met de praatjes van de commercie en de politici te geloven: wees een Wouter Deprez, die dingen waarover politici liegen aan de kaak durft stellen, durf stout zijn, durf creatief zijn . 

De klimaatconferentie wordt een maat voor niks, zoveel is zeker, maar of jij roofbouw pleegt in je habitat of niet is jouw keuze.

En van levensbelang voor je kinderen en kleinkinderen…

Stef Mintiens