Schermafdruk 2015-11-03 17.54.05

Twee dagen na haar onverwachte ontslag bestelde journaliste Hilde Sabbe (55+) bij de groenteman de duurste tomaten, omdat ze dacht dat iedereen aan haar kon zien dat ze werkloos was en ze zich niet wilde laten kennen. Om vervolgens drie dagen lang droog brood te eten, want was ze nu niet arm?

Ontslagen worden, ontdekte ze,  is een pak ingrijpender dan men in deze tijden van economische crisis laat uitschijnen, met de meest onverwachte en diverse gevolgen.

Ontslag op je 50/55+ is een hot thema en heeft al vaak op deze community-site de gemoederen beroerd.  Ik ben zelf ook ervaringsdeskundige ;-). Ontslagen worden op je 50+ is -zoals Hilde zegt – geen evidentie.

Welke werkgever heeft ballen genoeg aan zijn/haar lijf om iemand te rekruteren die volgens de perceptie van de goegemeente al aan het ‘uitbollen is naar zijn pensioen toe.’? 

We moeten met z’n allen langer blijven werken. Maar je durft geen etentje met je vrienden of kennissen organiseren of er zit zeker een of twee personen bij die ontslagen werden en bezig zijn met werk zoeken. Dàt is de harde realiteit.

Het boek ‘Lessen uit een ontslag’ van journaliste Hilde Sabbe is recent bij Manteau verschenen en wij mogen 10 exemplaren verdelen! Hieronder lees je wat je moet doen om er eentje te bemachtigen.

Ze was te gast in De Bende van Annemie op Radio 1 en bij De Madammen, gesprekken die veel reacties hebben losgemaakt bij de luisteraars.

Wil je haar live horen? Dat kan tijdens de Boekenbeurs op zaterdag 7/11 om 14u. Dan wordt een dubbelgesprek gesprek georganiseerd tussen Hilde Sabbe en Frank Van Laeken over ‘50 en zonder werk’. Jean-Paul Mulders leidt het gesprek in goede banen.

Enkele heel herkenbare paragrafen uit het boek:

“Ik herinner het me alsof het gisteren was. Een paar dagen na mijn ontslag sta ik bij de groenteman, die ik om de meest smaakvolle variant tomaten vraag – ‘Niet die fletse.’

Hij wijst er mij twee aan en verduidelijkt: ‘Deze zijn de beste – maar wel duur.’ Verbeeld ik het mij, of kijkt hij mij meewarig aan? Als een bliksemschicht schiet het door me heen: hij wéét dat ik ben ontslagen, en vreest dat ik binnenkort mijn boodschappen niet meer zal kunnen betalen. Ik schaam me verschrikkelijk, en krijg een hoofd als een tomaat.

Van de weeromstuit begin ik in het wilde weg groenten en fruit te bestellen zonder ook maar één seconde op de prijs te letten. Die exotische en exclusieve papaja’s, jawel.

En doe mij ook maar een kilo. Die gojibessen zijn een beetje een hype en bovendien erg duur, zegt u? Geef maar hier!

En al die tijd denk ik paniekerig: dit wordt dan wel de hele week droog brood eten. Maar ik wil per se bewijzen dat er niets is veranderd.

Ik wil de winkel buiten stappen als dezelfde Hilde van altijd, en niet als ‘de vrouw die is ontslagen’. Ik wil geen achterdocht in de blik, maar ook geen begrip, herkenning of – godbetert – mededogen.”

en

“Ik let er heel erg op dat ik mezelf niet laat verslonzen. In de praktijk kan ik nu weliswaar de hele dag in slobberkleren lopen – er moet niemand geïnterviewd, collega’s heb ik niet meer en de poes kan het niet schelen – maar dat vermijd ik consequent.

Ik ga de deur niet uit zonder make-up, en ook als ik gewoon naar de groenteman moet – zéker als ik naar de groenteman moet – zorg ik voor een zorgvuldig uitgekozen outfit. Sommige dagen kost me dat ongelooflijk veel moeite, en de verleiding is groot om toe te geven aan de ‘wat maakt het uit’-redenering.

Maar ik wil niet dat iemand mij tegenkomt en achteraf tegen gemeenschappelijke kennissen zegt: ‘Als je haar had gezien: zielig hoor, zoals ze zich laat gaan’.”

Wil je haar boek helemaal lezen? Mail naar win@wifty.be met vermelding van ‘boek Sabbe’, je naam en thuisadres. Vertel dan in enkele lijntjes wat  je zo leuk vindt aan 50+ en werken. En moest je dé tip hebben naar regering en beleidsmakers toe, altijd welkom hé! 

De wedstrijd loopt t/m 14 november.  

Succes!
ann@wifty.be