Gisteren kwam ik ex-collega P. tegen, het was zeven jaar geleden dat we elkaar voor het laatst zagen. Het was een blij weerzien met als opener de beleefdheidsvraag: “Hoe gaat het met jou!?“

Ik schrok van zijn antwoord: “Wel Hélène, ik had al twee jaar dood moeten zijn. Ik heb longkanker en het is een wonder dat ik hier nu voor je sta.“

Slik. Weer iemand met kanker…

“Ik volg een gepersonaliseerde kankerbehandeling, ik heb al veel te veel chemo en bestralingen achter de rug. Ik zou eind 2012 niet halen, maar de behandeling slaat aan, we blijven vechten.“

“Je ziet er goed uit!” zeg ik oprecht.

“Ik doe mijn best. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen die mij een goed gevoel geven, dingen die mij een slecht gevoel geven ban ik uit mijn leven. Ik word dit jaar 63, ik heb geen tijd te verliezen…“

[typography font=”Lobster” size=”24″ size_format=”px”]Mmmm ja, we doen allemaal wel dingen die we beter niet zouden doen, die we kunnen missen als kiespijn om gelukkiger te zijn, minder stress te hebben, meer onszelf te zijn…[/typography]

Even rekenen, de gemiddelde levensverwachting voor Wifties is 83 jaar. Daarvan ben je de eerste 23 jaar bezig met dingen te weten te komen over jezelf, over andere mensen, over liefde en geluk, over studies, werk en geld. De volgende 50 jaar probeer je zo gelukkig mogelijk te zijn, maak je veel fouten, begin je terug opnieuw, zoek je antwoorden op veel te veel vragen. De laatste 10 jaar doen we het meestal rustiger aan. Oeps, inderdaad, geen tijd te verliezen!

“En wat zijn dan de dingen die je geschrapt hebt?” vraag ik aan P.

“Het allerbelangrijkste vind ik negatieve mensen uit je leven bannen. Mensen waarbij je geen goed gevoel hebt, die jou geen goed gevoel geven, daar moet je geen tijd insteken. Ze zuigen alle energie uit je met hun gezeur en gezaag. Het is niet evident om dat te doen, want vaak zijn dat mensen op je werk, vrienden of familie. Drop ze geleidelijk aan of zie hen veel minder. Je voelt het tot in je tenen als iemand niet bij jouw positieve energie past.“

Dat begrijp ik volledig. Ik voel dat meestal aan mijn maag. Als iemand op een andere golflengte zit en mijn manier van leven niet begrijpt en veel negativiteit met zich meedraagt, dan krijg ik maagkrampen.

“Stoppen met je zorgen te maken over fouten die je hebt gemaakt of over dingen in het verleden is ook iets wat ik niet meer doe. Dat heeft geen zin, je kan er toch niets aan veranderen. Uit die fouten moet je leren, hoe het niet moet in de toekomst, zo simpel is dat. En lig ook niet wakker over de toekomst. Je moet nu leven, met volle teugen!“

“Dat doe ik, dat doe ik…” mompel ik.

“Geen zelfmedelijden hebben, ook belangrijk. Dat is trouwens veel te gemakkelijk. Ik heb nooit gedacht: “Waarom ik?“. Ik besef dubbel en dik dat we zelf het verschil kunnen maken en dat je de keuze hebt om er het beste van te maken OF om je te verliezen in zelfbeklag. Ik ben heel dankbaar voor elke dag. Stel jezelf regelmatig de vraag: “Wat wil ik écht doen met mijn leven?“.  Als je de dood al van dichtbij gevoeld hebt, dan weet je hoe dierbaar het leven is.“

[typography font=”Lobster” size=”24″ size_format=”px”]“En vraag jezelf eens af wat je zou doen als je nog maar een half jaar te leven had?”[/typography]

Er valt een stilte, ik kijk naar de witte wolken in de ijskoude blauwe lucht en ik glimlach.

[typography font=”Lobster” size=”24″ size_format=”px”]“Wel, wat houdt je tegen?”[/typography]

 

helene@wifty.be