Nooit gepicknickt in de autokoffer? Dan is het tijd. En de huidige weersomstandigheden zijn ideaal. Beetje té fris. Donkere wolken. Af en toe een streep zon tussen de regenbuien door. Ideaal zeg ik. De eerste keer dat ik het deed was aan de Bretoense kust. In een verlaten baaitje.

Het was enkele jaren geleden. Ook ergens halfweg augustus. We hadden een fijne B & B trip uitgestippeld. Prachtige plekjes. Af en toe schoven we aan bij de table d’hôtes. Keer op keer een plezier. Het gezelschap van totaal vreemde gasten vind ik geweldig. En het eten natuurlijk. Niet zelden ontdekten we een heuse chef die genoeg had van de dodelijke horeca-uren en samen met een partner een B & B uitbaatte waarbij hij/zij voor food on the table zorgde.

Alles was perfect. Behalve het weer. Dat bleef slecht. Vergeet de luie uitstapjes. Vergeet het zalig rond slenteren. Vergeet de inwendige GPS die op zoek gaat naar leuke hoekjes. Je loopt al dagen met die ene dikke trui rond.  Sokken voelen klam aan. Je hele lijf wil warmte.

Ik weet niet hoe dat dan bij jou gaat maar ik kan na drie zulke dagen geen B & B meer zien. Ik wil niet meer goedgeluimd zijn. Eigenlijk wil ik zeker niet meer praten met wildvreemde mensen.

“Na dagen van regen in het buitenland
schreeuwt je hele lijf
om een time out.”

Je voelt de bui al hangen bij het opstaan. Het wringt langs alle kanten.  Je hele lijf schreeuwt om een time out. Tijd voor iets anders. Neen, géén restaurant of bistro please. Iets anders. Wat? Wat?

En dan trekt de pienterste naar een lokaal supermarktje. Doet er snel de inkopen. Duwt me de auto in om even later te stoppen bij de allermooiste baai in de buurt. De woeste zee beukt tegen de rotsen. Er staat een strakke wind. Het regent.

De koffer (*) gaat open en ik krijg een mooi zitplekje met alle dekentjes binnen handbereik. Ik zit beschut,  warm en droog. In de koffer. Met een schitterend zicht  op het schouwspel van de zee. De picknick bestaat uit du vin, du pain & du boursin,  fromage. Boursin is volgens de fransozen pure marketing en dus géén echte kaas en die hebben we vervangen door kaas uit de streek. Proef eens in die romantische omstandigheden van een kraakverse baguette en enkele stukjes kaas . Mét een glaasje rode wijn. Hmmmmmm.

“Zelden heeft een citroentaartje
zo gesmaakt.”

We waren zo aan het genieten van dit plekje en de zee dat we niet eens door hadden dat het hard regende. Als dessert stond een gedeeld citroentaartje op het menu. Zelden heeft dat zo lekker gesmaakt.

(*) De koffer van een kleine monovolume is ideaal. Die van een SUV of Family 4×4  is de max. In een break lukt het ook prima. In mijn auto liggen altijd voldoende dekentjes. Maar als ik met vakantie ga, duw ik er nog snel enkele kussentjes bij en  picknickaccessoires (beetje bestek, 2 borden en glazen. En een kurkentrekker.)