Leen Steyaert
Wifty’s menopauzeconsulente & nutritioniste Leen Steyaert over de verontrustende toename van de ziekte van Lyme.
De meeste mensen zijn er zich niet van bewust, maar de ziekte van Lyme komt steeds vaker voor.
Mijn jongste dochter kreeg de ziekte van Lyme toen ze 14 jaar was. Zij kon plots niet meer lang op haar benen blijven staan en ze heeft haar studies Sport-Wetenschappen moeten stopzetten. Gelukkig herkende ik de symptomen en waren we er snel bij om haar te laten behandelen maar ze heeft toch veel gezondheidsklachten gehad.
De laatste 10 jaar zien we wereldwijd een enorme toename in de aanwezigheid van teken in de natuur. Je hoeft echt niet meer te gaan trekken in de bossen om gebeten te worden door een teek. Er zijn teken overal waar gras of beplanting is en deze beestjes kunnen het hele jaar toeslaan!
De toename van besmetting met de ziekte van Lyme is verontrustend. De ziekte wordt vaak niet herkend en de symptomen worden niet gelinkt aan deze aandoening.
Top 10 tips om Chronische Lyme te voorkomen.
1. Wees bewust dat een tekenbeet een risico vormt.
Teken en de ziekte van Lyme is een internationaal onderkende epidemie! Er zijn meerdere soorten teken die ook weer verschillende species van Borrelia kunnen dragen die de ziekte van Lyme kunnen veroorzaken.
2. Check jezelf en je kinderen op teken.
Teken zijn als nymphe nauwelijks 1 mm groot maar een volwassen exemplaar kan de grootte van een sesamzaadje hebben. Naast Borrelia kunnen ze ook drager zijn van andere micro-organismen zoals Babesia, Bartonella. Verwijder een teek dan ook op een deskundige manier met een speciaal plastiek tangetje te verkrijgen bij je apotheek of drogisterij.
3. “Wait and See” aanpak kan een risico zijn.
50% van de teken zijn besmet met Borrelia en andere pathogenen. In dit geval is een preventieve aanpak heel wat waard.
4. Laat elke vermoeden van een huiduitslag nakijken door je arts zeker als je een ongekende insektenbeet vermoed
Maak foto’s van de huiduitslag en zorg ervoor dat de uitslag gecontroleerd wordt voor hij verdwenen is.
5. Ga er niet van uit dat er niets aan de hand is als je geen huidreactie hebt gehad na een tekenbeet.
Lyme is moeilijk te diagnosticeren zonder die typische uitslag (rode schijf) maar heel wat mensen reageren verschillend op deze infectie en ervaren vermoeidheid, hoofdpijn, prikkelbaarheid, angst, slaap- en concentratiestoornissen, gewrichtspijn of tintelingen in de handen en voeten. Vaak weet je zelfs niet eens dat je een tekenbeet hebt gehad.
6. Vertrouw niet op de laboresultaten.
Er bestaat momenteel nog geen betrouwbare test die kan bepalen of iemand Lyme heeft en of hij ervan hersteld is. Sommige studies tonen aan dat er tot 50 % vals negatieve resultaten zijn bij Lyme positieve patienten. Lyme is voor alles een klinische diagnose, gebaseerd op de symptomen, de ziektegeschiedenis en het risico van blootstelling.
7. Ken je behandel opties. Overleg met uw arts over de juiste behandeling voor uw klachten.
8. Wees je bewust van gelijkaardige ziektebeelden.
Chronische Lyme wordt vaak de “grote imitator” genoemd omdat het vaak foutief gediagnosticeerd wordt als MS, Fibromyalgie of Chronische vermoeidheid.
9. Wees niet bang om een tweede opinie te vragen.
Besef dat de opinie over de diagnose en behandeling van Lyme enorm kan verschillen tussen verschillende artsen. Als je klachten hebt die blijven bestaan ondanks de behandeling die je kreeg, is het de moeite waard een 2de of 3de opinie te vragen.
10. Verwacht succes!
Je moet ervan uitgaan dat je beter wordt. Aanvaard niet dat je maar 50 % hersteld bent na een behandeling en dat je daar maar “moet leren mee leven”. Als Lyme grondig behandeld wordt kan je terug je normaal functioneren hervatten. Dat moet je steeds voor ogen houden.
2 Comments
anne-mie
Ik hoop dat je dochter ondertussen weer helemaal ok is, Leen. Het is idd belangrijk om er snel bij te zijn want alleen dan heeft de reguliere behandeling kans op slagen – en dat is om uiteenlopende redenen niet evident.
En goed om de risico’s bij een tekenbeet ook in deze context eens in de aandacht te brengen. De reportage van Koppen gaf echt wel een goed beeld, al kwam de Belgische situatie zelfs niet ter sprake. Dr Horowitz is werkelijk een autoriteit op het vlak van tekenziekten. Hij werkt heel geengageerd en zegt in de reportage heel zinvolle dingen, zoals bijv. dat er in de artsenopleiding een specialisatie chronische ziekten zou moeten komen (zodat verbanden kunnen worden gezien en indicaties worden onderkend). Deze materie is immers heel ruim en complex – heel veel mensen krijgen jarenlang een verkeerde diagnose (en behandeling – CVS, ME, MS, Lupus, en ziekten van organen – die eigenlijk allemaal symptomen zijn van één ziekte: Lyme) met verregaande gevolgen
Lyme wordt niet voor niks “de grote imitator” genoemd.
En er zijn momenteel nauwelijks artsen in Belgie die enig benul hebben waar het over gaat en hoe erg mensen lijden. Hoe ze betrouwbaar kunnen testen en zinvol behandelen. Onder artsen wordt er bijv. van uit gegaan dat slechts enkele percenten van de teken besmet zijn en dat je er sowieso met 2 weken antibiotica van verlost bent. Het feit dat mensen al een paar weken na zo’n AB kuur ter behandeling van Lyme, alweer bloeddonor mogen zijn (van bloed dat dan weer aan anderen wordt gegeven…) bewijst alleen maar de onwetendheid.
Ikzelf heb na een tekenbeet in 2008 en ondanks meerdere positieve testen op verschillende momenten in die periode, alle puzzelstukken zelf moeten leggen (het verband tussen problemen met hart, longen, huid, darmen, zenuwstelsel, hersenen,…) en zes jaar moeten zoeken voor ik de eerste arts vond die me ernstig nam.
Voorkomen is de boodschap! Want genezen kan een lange en kostelijke lijdensweg betekenen. Maar er zijn gelukkig ook succesverhalen!
leen
ja, daarom is kennis delen zo belangrijk en op tijd je klachten melden!!
Dank je Annz-mie!!