Ooooh wat waren dat heerlijke tijden, eind jaren ’70 begin jaren ’80 van vorige eeuw. Ik vond/vind Punk gewèldig en ik was zelf hélemaal New Wave. Van kop tot teen, van binnen en van buiten. De looks, de muziek, de sfeer… London calling – ik hing toen regelmatig rond in London – the place to be.

Mijn broer  had samen met een paar vrienden de new wave-band: 1000 OHM – met een “wereldhit” A.G.N.E.S.. Ze traden heel vaak op, ook als voorprogramma van Depeche Mode (how cool is that!) en ze werden gesponsord door de strafste kledingwinkel van Antwerpen: Pink Reptile.

Pink Reptile bevond zich in het Century Center op de De Keyserlei en had de knapste eigenaar van ’t stad: Luc. We gingen vaker dan nodig de etalage bewonderen, iets passen en kopen, om een glimp van Luc op te vangen, hahaha!

We gingen uit in dezelfde clubs en Luc & Conny zagen er altijd ‘out of space’ uit. Samen met mijn vriendinnen zochten we de meest speciale outfits bij elkaar, droegen gevaarlijk hoge puntschoenen met naaldhakken, mini mini mini-rokjes, opvallende kapsels en heel veel make-up. De jeugd van tegenwoordig zou met open mond staan kijken! ;-)

Luc en Conny openden nadien de fameuse Fish & Chips en zetten de Kammenstraat op de kaart. The rest is history!

[highlight]En hoe kan het ook anders, hun dochter Lente heeft die creatieve ondernemingszin ook. Ze startte onlangs met een super leuke online shop voor ‘girls’: MIJN WONDERKAMER. Alles onder de 40 euro! Mét tijdens de zomermaanden een pop-up shop in Brugge.[/highlight]

Hét moment om herinneringen op te halen met papa Luc (53) en up to daten met dochter Lente (25).

PINK REPTILE – Century Center Antwerpen:

Luc: “Ik opende Pink Reptile in januari 1982, in volle crisisperiode, er heerste grootse jongerenwerkloosheid. Ik verkocht Blitz Style Clothes, in analogie naar de Londense discoteek Blitz, waar de New Romantics verzamelden. Wij verkochten musketier- en piratenkleding, fluwelen capes, maar ook high tech astronautenpakken. Het was een enorm creatieve periode, men kocht iets en ging dan aan de slag om het extra te costumizen met veiligheidsspelden, badges, studs enz. om het te personaliseren. Kiezen voor een kledingsstijl was één ding, maar het personaliseren was het belangrijkste!

Het was een bijzondere tijd. Als we uitgingen dansten we de ganse nacht als op hol geslagen robots, met monotone repeterende dansbewegingen.
 
Merken als Demob, The Outsider, Sue Clowes (remember Boy George t-shirts), Johnson’s, puntschoenen,… en vele kleine Londense labels uit de Great Gear Maket op Kings Road of Kensington Market, waar vele creatievelingen dikwijls zelf ineengestikte en zelfbedrukte kleding verkochten en steeds in kleine oplage ,dus steeds superorigineel en dikwijls decadent en gedurfd. Wij hadden ook steeds een kleine eigen collectie waar we ons in konden uitleven. Ook super populair waren de Zoot Style kostuums in Kid Creol-, Duran Duran-, David Sylvian-stijl. Broeken met zes tot twintig bandplooien! En natuurlijk, bijna alles enkel in het zwart! New Wave ten top!
 
Muziek: Spandau Ballet, Joy Division, Cabaret Voltaire, Visage, The Klinik, Kraftwerk…
 
Onze eerste modeshow vond plaats in de legendarische decadente “Scandal’s Club“. Een tiental modeshows volgden, met oa live muziek van The Klinik in een leegstaande betonnen garage of muziek van de Psychic Warriors in de AB. De meeste in het Ringtheater, nu de thuisbasis van Jan Fabre.
 
Passanten van de winkel begrepen niet dat deze kleding verkocht werd, ze dachten dat alles te huur was wegens té ondraagbaar! Zo extreem was het toenmalige straatbeeld. Op een zaterdag stonden er een massa mensen voor de etalage om te zien met welke kleding men uit de paskamer zou komen, hahaha! Wij stonden dan ook zelf geschminkt en met gekleurd haar in de winkel als een soort levende paspoppen. 
 
Later in de eighties kwam de New Beat. Opeens werden de Londense merken die wij verkochten door deze stijl geadopteerd. Dr Martens, alles met smileys, CCC (de jasjes met de wit zwart geblokte pand), Ateliers Humanoid, Daniel Poole, Boy London, Cult, het Belgische Tart (sweaters met de foto’s van de bommakes)…
 
Daarna begon de House en later de eerste Techno periode, merken als Sabotage, Zino & Judy (eerste seizoenen totaal onverkoopbaar en toen opeens een bom!), W&LT, Waterland Affairs, Psycho Cowboys…
Veelal synthetische, nieuwe materialen. Jassen in aluminium, truien in gekookte wol, nieuwe druktechnieken (hologram,3D…) alles perfect passend bij de nieuwe XTC pilletjes! 

Midden jaren ’90 was er een verloedering van de stationsbuurt en de De Keyserlei. Het Century Center kwam veel negatief in de pers met veel leegstand tot gevolg, er werd uitgekeken naar een nieuwe locatie!

FISH & CHIPS – Kammenstraat Antwerpen

Ik kende dit pand aangezien ik er in de jaren ’60 en begin ’70 regelmatig met mijn vader kwam: herenkleding Marvan. Op het gelijkvloers werden kledingstukken verkocht en op de eerste verdieping zaten de kleermakers. Men kon dus een broek die men beneden zag laten aanpassen aan eigen smaak: bredere pijp, zonder achterzakken, andere stof... Het pand had tien jaar leeggestaan, was vervallen, het regende binnen… dus een hoop werk en kosten in een onbekende straat zonder passage! Het laatst was het een veilingzaal geweest. Reeds vroeger had ik in de kleine winkel meerdere functies willen verenigen en in dit pand was dit eindelijk mogelijk!
 
We openden in februari 1997 met kleding, schoenen, accessoires, maar ook met vinyl platen (Stereophonic), cafetaria (Ultra Lounge), 70’s meubelen, graffiti spuitbussen en even later zelfs een kapper (de eerste dread hair extensions van Antwerpen). Door onze opvallende, gedurfde etalages hadden we vanaf het begin de pers mee. We fleerden en sponsorden allerlei underground feestjes. Ook werd er steeds vernieuwende muziek gespeeld (aan veel te veel decibels volgens de ouders) door live deejays op woensdag en zaterdag. Als publiciteit trokken we zaterdags als een Hare Krishna optocht over de Meir ‘Fish and Chips’ te chanten.
 
De look van het personeel, de relaxte anarchistische sfeer, de mix van New York-London & Tokio, 110 originele kledingmerken maakten het tot een nieuwe shopping ervaring. Het woord concept-store in zijn pure onbezoedelde vorm.
 
Vanuit heel Belgie en Nederland zakten nieuwsgierigen naar de ondertussen bekende Kammenstraat af. Een file van 40 meter met een wachttijd van 25 minuten was geen uitzondering, maar hoorde bij deze bijzondere shopping experience. We organiseerden Club dagen voor onze klanten met gratis optredens, djembe workshops, graffiti en breakdance demonstraties, waarzegsters, henna tattoos… en de vraag van de andere winkeliers in de straat om hieraan mee deel te nemen leidde tot het ontstaan van Laundry Day.
 
Maar de overgang van een kleine gespecialiseerde winkel naar een bedrijf met 19 personeelsleden was te groot met als gevolg: een burn out. We zaten in een voortdenderende creatieve machine en werden opgeleefd. Een geïnteresseerde overnemer diende zich in 2003 aan, waardoor het ganse organisatorische deel in andere handen terecht kwam en we ons nog drie jaar enkel op de creatieve kant konden toeleggen. 
 

Sindsdien herbronnen we in zonnige oorden en broeden op nieuwe uitdagingen. En zijn we fier op onze dochter Lente die onze creatieve ondernemingszin in het bloed heeft!

1931492_176443066376_5705845_n

MIJN WONDERKAMER – ONLINE & pop-up in de Geldmuntstraat 25 Brugge

Lente: “Van jongs af aan was ik natuurlijk elke woensdagmiddag en zaterdag te vinden in de Fish & Chips. Mee helpen labelen, klanten bespioneren om te kijken of ze niets zouden stelen, de rekken goed hangen

Natuurlijk vond ik het super om op die leeftijd daar mee in de winkel te staan maar toch lag mijn passie niet echt bij mode, mijn ouders zouden zelfs zeggen dat ik geen gevoel voor stijl had, hahaha!

Mijn passie lag bij reizen, de wereld zien, in andere steden werken en andere culturen ontdekken. Vandaar mijn keuze om hotel management te studeren in Maastricht, een goed aangeschreven universiteit. Na te hebben gewerkt in Parijs, Dubai en Londen voelde ik toch een druk om mezelf te bewijzen en zelf iets op te starten, die drang om zelf iets op te richten zat er altijd al in en ik voelde dat de tijd rijp was om daar iets mee te doen.

Vele uren heb ik met mijn ouders gebrainstormd over wat er nu een gat in de markt was, ideeën zoals een frituur in London of een Bed & Breakfast kwamen hierbij naar voor maar om de een of andere reden ging mijn gevoel toch uit naar mode. Jongeren zijn hier nog steeds erg mee bezig, misschien niet op de extreme manier zoals ten tijde van Pink Reptile maar door alle social media (Facebook, instagram, selfies, twitter, …) is de druk groot voor jongeren om er goed uit te zien en altijd een nieuwe/hippe outfit aan te hebben. Mijn gevoel was dat er in Belgie geen echte webshop was met fashionable én betaalbare kleding voor jongeren. Natuurlijk zijn er sites zoals Zalando maar zij hebben niets uniek. De kleding in Mijn Wonderkamer kan je nergens anders vinden in Belgie omdat we met unieke merken werken.

Alles onder 40 euro!

Mijn Wonderkamer pop-up store in Brugge

Doordat het betaalbaar blijft – [highlight]alles onder 40 euro![/highlight] – voor unieke kleding lijkt het ons een succesformule. Uit dat oogpunt is Mijn Wonderkamer ontstaan. We willen dat meisjes zich transformeren in echte fashionistas in de Wonderkamer, vandaar de naam. 

Tot 9 augustus hebben we een Mijn Wonderkamer pop-up shop in Brugge, om de webshop extra onder de aandacht te brengen (adres: Geldmuntstraat 25 Brugge). We denken dat het wel nodig is om toch een fysieke winkel te hebben voor enkele weken om te laten zien dat het een veilige webhop is, want vele Belgen hebben toch nog schrik om online te kopen :-)!

Check it out!  http://www.mijnwonderkamer.com + Mijn Wonderkamer pop-up store tot 9 augustus @ Geldmuntstraat 25 – Brugge

10367693_794693140555354_7416440363221627201_n