Het stukje van Stijn Van Hove over het optreden van Thé Lau op Pinkpop. (De Morgen – 10 juni – blz 48) doet me continue slikken. De box met tissues doet overuren. Krachtig geschreven zonder enige goedkoop sentiment. En daarom hakt dit er geweldig in.
Thé Lau (in juli 62) is bezig met zijn afscheidsronde. Sterk. Alles zal beter zijn dan in bed te gaan liggen en die laatste bocht te nemen.
Tussen de lijntjes door lees ik dat de ziekte zijn afspraak niet zal missen. Bah.
De dood jaagt op hem.
Hét zinnetje dat blijft hangen is ‘Er is teveel verlangen. Er is te weinig tijd.’
Ik ben er zeker van dat deze zin in onze Wifty-tijdszone steek houdt. En dat zaken uitstellen niks (meer) oplevert. Dit onthou ik.
Iedereen Is Van De Wereld – The Scene
Dit is voor de misfits die je
her en der alleen ziet staan.
Die onder straatlantaarns eten
en drinken bij de volle maan.
Dit is voor degene die je overal herkent.
Het leven is voor jou en mij,
want dit is ons moment.
En ik hef het glas op jouw gezondheid,
want jij staat niet alleen
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen.
(x 2)
Deze is voor iedereen die passie heeft
en die voor passie gaat.
In het donker kan ik jou niet zien,
maar ik weet dat jij daar staat.
En ik hef het glas op jouw gezondheid,
want jij staat niet alleen.
Iedereen is van de wereld
en de wereld is van iedereen.
(x4)
Zijn nieuwe album Platina Blues verschijnt 13 juni.
17, 50 euro
Hier te bestellen via zijn webshop.
0 Comments