10 jaar jonger? We staan er altijd voor open. Time flies when you’re having fun, dan moeten we ons geweldig amuseren want het lijkt alsof we gisteren nog 38 waren!

VIV (51): “Een keer de 50 gepasseerd lijk je amper greep te krijgen op TIJD. Kinderen vliegen weg, Dagen, weken en maanden vliegen op een TGV-snelheid aan je voorbij. Tijd verliezen door dat érg te vinden, is gewoon verloren moeite.

Maar er zijn dagen dat je positieve ik in bed is blijven liggen.

In de aanloop naar de zomermaanden gaat de mensheid weer opnieuw ‘bloter’. Dàt is het moment dat”de onderzoeksrechter in mij de volgende vaststellingen doet:

  • damn, dat hele lijf ziet er witjes uit
  • oh, dat gezicht trekt een beetje
  • verdorie, nu pas zie ik dat ik echt oud word
  • toemme toch, die winterkilo’s gaan er zo moeilijk af
  • miljaar, waarom geneest die spierontsteking maar niet? Een nacht zo vast geslapen en je arm lag verkeerd.
  • dringend een ‘Start to Yoga’ of iets dergelijks plannen. Het vastgelopen skelet vraagt om losgewrikt te worden.

Maar dan komt het genadeschot.

Je staat voor de kleerkast en je hebt NIETS om aan te trekken. Zo ineens…

  • geen enkele jurk valt hoe het zou moeten vallen
  • geen enkele jeans past zoals hij zou moeten passen
  • geen enkele broek ‘zit’ hoe hij moet zitten
  • rokken zijn al langer in de linkerhoek van de kleerkast geparkeerd (= het tussenstation voor 2de-hands, kringloop of spullenhulp)
  • geen enkele top oogt mooi
  • geen enkele blouse is nog aantrekkelijk

50+ blues?

Het gevaar dat we nu voor über-makkelijk en comfy gaan, komt eraan. Een comfy zittende zwarte broek (leve de trainingsbroekentrend!), een zwart topje, een zwart vestje. Dit saaie outfitje wordt wel gepimpt met enkele in ’t oog springende accessoires. Tot slot nog enkele makkelijk zittende sneakers. Daar staat nu na veel gezucht, gegrom en gejammer een wanhopige 55-plusser. Moi.

De zon schijnt. Boodschappen. Nu. Misschien koffie.

Een koffietje met me, myself and I  kan deze gevoelens niet echt wegspelen. Ik loop door de winkelstraat en om een of andere reden duw ik de deur van de INNO open. Ik stap zomaar naar de parfumerie afdeling en probeer er enkele nieuwe geurtjes uit. De citrusgeurtjes doen me al ontdooien…

In de verte knipoogt de lingerieafdeling.

Lingerie? Aja, lingerie! Ik zie mooie setjes hangen en alsof er een knop in mijn hersenpan wordt omgedraaid voel ik me lichter worden. De mondhoeken schuiven terug richting smile uit.

Dat effect heeft dus een beetje textiel – 150 g ? – op een wanhopige 55-plusser. Lingerie is en blijft de ultieme boost voor je vrouwelijkheid. De setjes zijn geëtaleerd als snoepjes. Je kan niets anders dan ze te strelen en aaien. De rotbui waait weg. Geen idee welke chemische stoffen er zijn vrijgekomen maar … het wérkt.

Even later stap ik  – wat zeg ik – huppel ik terug de winkelstraat in. Met een setje in de handtas. Verder maak ik frisse voornemens: 1) werk maken van de winterkilo’s en 2) grote kuis doen in de kleerkast.

Dan maak ik een bocht langs mijn opticien. Nu ik toch bezig ben: laat ik voor een nieuwe bril gaan. Het huidige model is ook alweer 4 jaar oud. Wat toen zo ‘in’ was, is nu hopeloos verouderd. Zo gaat dat dan.

Met behulp van de professionals krijg ik snel hét model op mijn neus. Jawel, op slag oog ik een stuk jonger.  Now we’re talking.

De optelsom is rap gemaakt: nieuw lingeriesetje  + nieuwe bril = 10 jaar jonger! En wat je VOELT, STRAAL je ook meteen uit.

Missie volbracht.”